· Καταρχήν όποιος στο μυαλό του σήμερα έχει μόνο πως θα νικήσουμε τους βαζέλες σε έναν αγώνα καθαρά λογιστικού χαρακτήρα και τίποτα άλλο ας μην συνεχίσει να διαβάζει και να προχωρήσει στην επόμενη σελίδα.
· Χτες στις Σέρρες το βήμα έγινε και σήμερα με την ευχή όλων των Θεών, η Α.Ε.Κ. θα κατακτήσει τίτλο σε ομαδικό άθλημα μετά από περίοδο 7 και πλέον χρόνων. Αλλά ας μην βιαζόμαστε και ας αφήσουμε τους παίκτες του Γιάννη Αρβανίτη να κάνουν ένα χρέος που οι αντίστοιχοι πλουσιοαμοιβόμενοι του ποδοσφαίρου δεν το κατάφεραν μερικές εβδομάδες πριν. Πάμε Ψυχάρες…
· Ας πάω και στα πιο δικά μας, της στήλης. Σήμερα κλείνει ένα κεφάλαιο στην μάλλον σύντομη ύπαρξη αυτών των γραμμών που σας κρατάνε συντροφιά ή που σας εκνευρίζουν κάμποσο καιρό τώρα.
· Ένα μικρό, σε μελάνι αλλά τόσο τεράστιο σε άλλα στοιχεία, ευχαριστώ στον Κώστα που μου άνοιξε την πόρτα και ας φρόντισε λίγο αργότερα να μου την εξισσοροπήσει… με έναν τυχαίο και στον Σπύρο που αν και ποτέ δεν ήταν της δικιάς μας φουρνιάς, κάστας εάν προτιμάτε μου έδωσε την ευκαιρία να συνεχίζουν να υπάρχουν τα Κάγκελα.
· Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι, δεν είναι της ανάλυσης την παρούσα στιγμή, άλλωστε νομίζω απλά κάποιες φορές είναι καλύτερα να κρατάς τα κομμάτια μέσα σου μπας και ενωθούν πάλι και όχι να σκορπιστούν εδώ και εκεί, τα πάρει ο αγέρας και χαθούν στην φθορά του χρόνου που καιρό τώρα μας γυροφέρνει.
· Άλλωστε κλείνει και αγωνιστικά απόψε και η Α.Ε.Κ. καλή ευκαιρία να κλείσει και αυτό εδώ το κεφάλαιο, μένει μόνο μια εκκρεμότητα αυτή της Σάλας που και σε αυτή πιστεύω ότι θα αντεπεξέλθουμε, θα βγούμε και πρώτοι όπως αρμόζει στην Α.Ε.Κ. άλλωστε ήδη είμαστε στην μεγάλη κατηγορία και οι συγκινήσεις για του χρόνου είναι έτοιμες να πάρουν θέση μάχης, να ΄ναι καλά οι δύο Νίκοι, ο Γιωργάκης και η τραγουδιάρα μας.
· Είμαστε στις Σέρρες, εκεί που οι πολλοί απλά θα την ξέρουν την πόλη σαν τοποθεσία. Το πουλμανάκι έφυγε στην ώρα του από το Δωματιάκι, στην ώρα του και στην συνέπεια που διακρίνει την μικρή αλλά τόσο τεράστια φωλιά της Α.Ε.Κ. εκεί στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Τα ξημερώματα ξεκίνησαν και ο …Πρόεδρος με την συνοδεία του και την προσωπική του ασφάλεια, θα πάρει και τίποτα κάρτες να δώσει και εκεί πάνω! Θα δούμε και Πρόεδρο να κάνει εξέδρα σε τελικό λέμε.
· Τα μάτια σήμερα που διαβάζεται τούτες τις γραμμές δεν βλέπουν προς ΟΑΚΑ μεριά. Δεν υπάρχουν άλλωστε και πολλά εκεί για να κοιτάξεις, ένα ξαναζεσταμένο φαγητό της κακιάς ώρας που πολύ απλά δεν πρόκειται να μας βγάλει πουθενά αλλά μέχρι να το καταλάβουν και οι υπόλοιποι ΑΕΚτζήδες θα είναι ήδη πολύ μακριά. Άντε να περάσουμε στα προκριματικά του τσάμπιονς λίγκ να πάρουμε κάνα παίκτη να βγάλει και ο αόρατος τις μίζες του.
· Κα όταν θα σωριαστούμε κάτω απλά θα κοιτάμε ζαλισμένοι και γεμάτοι απάθεια, έτσι ακριβώς όπως γίνεται και με την Βασίλισσα εδώ και κάμποσα χρόνια τώρα. Και το φετινό καλοκαίρι δεν μου αρέσει καθόλου, ήδη το ξεκινάμε πολύ στραβά και …σωτήρας ή κανένας «βάλτε πλάτη» δεν υπάρχει.
· Είμαστε μέσα στο πουλμανάκι και καταπίνουμε τα χιλιόμετρα της εθνικής οδού. Χιλιόμετρα που οι πολλοί δεν θα τα πάρουν ποτέ χαμπάρι, δεν θα τα νιώσουν ποτέ και κυρίως δεν θα καταλάβουν την μαγεία που κρύβουν. Σε τέτοια πούλμαν κατάλαβα, ένιωσα την Οικογένεια, σε πούλμαν των λίγων και όχι όταν μαζεύεται κάθε λογής φυντάνι και τα πούλμαν να μοιάζουν περισσότερο με …τζιμινιέρες και από Α.Ε.Κ. σχεδόν τίποτα.
· Είμαστε και στο πλοίο που έφυγε βραδάκι από το Ηράκλειο με 8 ψυχάρες. Ευτυχώς εκεί και σε μερικές ακόμα φωλιές κρατάμε ακόμη γερά σε πολλά από αυτά πρέπει μας δένουνε με την Α.Ε.Κ, με την Οικογένεια. Που δεν ηρωποιούν της φυλακής τα κάγκελα και όχι της Σκεπαστής όπως θα έπρεπε, που δεν μοστράρουν την όποια αντιεξουσιαστική προπαγάνδα προσπαθούν να περάσουν διάφοροι ύποπτοι και πονηροί κύκλοι εδώ και καιρό σαν μοδάτη κολόνια ντόλτσε γκαμπάνα και σφιχταγκαλιάζουν σαν φίδι την Οικογένεια που πάντα άνηκε σε όλους μας και όχι σε μια άρρωστη νοοτροπία μια καθοδηγούμενης θολοκουτλούρας και μαστουρώματος.
· Γυρίζει το μυαλό μου σε όλα αυτά τα χιλιόμετρα. Δεν με χωράει ούτε όλη η εφημερίδα για να τα αραδιάσω αλλά και που δεν θα το κάνω, μόνο που και που μερικά κομμάτια, έτσι για να θυμούνται αυτοί που τα έζησαν που ήμασταν, που πηγαίναμε και που έχουμε ακόμα να πάμε εάν φυσικά θέλουμε και αποβάλλουμε κάθε είδους εγωισμού και καπελώματος κάποιοι βάζουν πρώτα από όλα.
· Αλλά ας μην ξεφεύγω, σήμερα σηκώνουμε ΚΟΥΠΑ
· Χαιρετισμούς στον Κίτρινο, στον Λεωνίδα, στον Θου Λού ακόμα και στον Μάρκο που σε λίγες μέρες παντρεύεται στην Τήνο και που προσπαθούσε και αυτός να μου αλλάξει γνώμη.
· Ώρα να την κάνω, με περιμένουν και για μια ρακί ο Βασίλης και ο Θοδωρής κάπου εκεί στην Νέα Σμύρνη, λίγα μόλις μέτρα από το Μπραχάμι εκεί που η σημαία κατέβηκε και δύσκολα μα πολύ δύσκολα θα ξανανέβει. Τι κρίμα που κάποιοι ποτέ δεν ένιωσαν και δεν κατάλαβαν τι σήμαινε το κλάμπ εκεί, για την Α.Ε.Κ. για την Οικογένεια, τι σήμαινε και το όνομα Κώστας Τσινίτας που το συντρόφευε 15-16 χρόνια τώρα. Α ρε Κώστα τώρα θα ακούς το Σάλι…
· Άλλωστε στο σήμερα λείπει και το πάθος και η αγάπη, κυριαρχεί πλέον ο εγωισμός, η προβολή και το τσάμπα μαγκιλίκι. Πολλές αρρώστιες μαζέψαμε και να δω πότε θα καθαρίσει το τοπίο. Μάλλον μας βολεύει το άρρωστο αυτό τοπίο, έτσι ώστε να κρύβουμε και αυτά που δεν κάνουμε, να συντηρούμε αυτά που απλά θα μας κρατάνε ζωντανούς.
· Η λύση για πολλές αρρώστιες που ταλανίζουν τις ομάδες και τον κόσμο μας ακούει στο Γρήγορα Σπίτι μας. Σπίτι μας η Νέα Φιλαδέλφεια.
· Και μακάρι να είχαμε την Σκεπαστή και τα Κάγκελα της.
· Σ' είδα στον ύπνο μου χθες βράδυκαι ήσουνα σαν ζωγραφιάΑυτές που κάνουν τα παιδιάκαι μίλαγες μέσ' στο σκοτάδιΜου ‘πες μου έλειψες και μένακαι ήτανε σαν μαχαιριάΡώτησες τάχα τι να έχουντα μάτια μου κι είναι υγράΔεν κλαίω για σένα και για κανέναδε θέλω να ‘ρθειςΚαλά είμαι εδώδεν κλαίω για σένα και για κανέναΚλαίω για μένα που σ' αγαπώΤο πρόσωπό σου δε γελάειΈχεις στο όνειρο χαθείΑυτή η αγάπη τυραννάεικαι ακόμα αντέχει ακόμα ζειΑργεί να ξημερώσει η μέρακαι εμείς δεν είμαστε μαζίΑυτή η αγάπη να θυμάσαιμόνο στα όνειρα θα ζειΔεν κλαίω για σένα και για κανέναδε θέλω να ‘ρθειςΚαλά είμαι εδώδεν κλαίω για σένα και για κανέναΚλαίω για μένα που σ' αγαπώ
· Έχουμε ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η ΑΕΚ που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.
· Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας...οι δρόμοι μας δεν χώρισαν 21 και βάλε χρόνια τώρα, αυτό δεν έγινε ποτέ δεν θα γίνει και τώρα και ας πονάει η καρδιά και το μυαλό για πολλά. Σήκωσε το ΑΕΚάρα μου…ΑΕΚάρα μας…
paRa-NOID
· Χτες στις Σέρρες το βήμα έγινε και σήμερα με την ευχή όλων των Θεών, η Α.Ε.Κ. θα κατακτήσει τίτλο σε ομαδικό άθλημα μετά από περίοδο 7 και πλέον χρόνων. Αλλά ας μην βιαζόμαστε και ας αφήσουμε τους παίκτες του Γιάννη Αρβανίτη να κάνουν ένα χρέος που οι αντίστοιχοι πλουσιοαμοιβόμενοι του ποδοσφαίρου δεν το κατάφεραν μερικές εβδομάδες πριν. Πάμε Ψυχάρες…
· Ας πάω και στα πιο δικά μας, της στήλης. Σήμερα κλείνει ένα κεφάλαιο στην μάλλον σύντομη ύπαρξη αυτών των γραμμών που σας κρατάνε συντροφιά ή που σας εκνευρίζουν κάμποσο καιρό τώρα.
· Ένα μικρό, σε μελάνι αλλά τόσο τεράστιο σε άλλα στοιχεία, ευχαριστώ στον Κώστα που μου άνοιξε την πόρτα και ας φρόντισε λίγο αργότερα να μου την εξισσοροπήσει… με έναν τυχαίο και στον Σπύρο που αν και ποτέ δεν ήταν της δικιάς μας φουρνιάς, κάστας εάν προτιμάτε μου έδωσε την ευκαιρία να συνεχίζουν να υπάρχουν τα Κάγκελα.
· Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι, δεν είναι της ανάλυσης την παρούσα στιγμή, άλλωστε νομίζω απλά κάποιες φορές είναι καλύτερα να κρατάς τα κομμάτια μέσα σου μπας και ενωθούν πάλι και όχι να σκορπιστούν εδώ και εκεί, τα πάρει ο αγέρας και χαθούν στην φθορά του χρόνου που καιρό τώρα μας γυροφέρνει.
· Άλλωστε κλείνει και αγωνιστικά απόψε και η Α.Ε.Κ. καλή ευκαιρία να κλείσει και αυτό εδώ το κεφάλαιο, μένει μόνο μια εκκρεμότητα αυτή της Σάλας που και σε αυτή πιστεύω ότι θα αντεπεξέλθουμε, θα βγούμε και πρώτοι όπως αρμόζει στην Α.Ε.Κ. άλλωστε ήδη είμαστε στην μεγάλη κατηγορία και οι συγκινήσεις για του χρόνου είναι έτοιμες να πάρουν θέση μάχης, να ΄ναι καλά οι δύο Νίκοι, ο Γιωργάκης και η τραγουδιάρα μας.
· Είμαστε στις Σέρρες, εκεί που οι πολλοί απλά θα την ξέρουν την πόλη σαν τοποθεσία. Το πουλμανάκι έφυγε στην ώρα του από το Δωματιάκι, στην ώρα του και στην συνέπεια που διακρίνει την μικρή αλλά τόσο τεράστια φωλιά της Α.Ε.Κ. εκεί στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Τα ξημερώματα ξεκίνησαν και ο …Πρόεδρος με την συνοδεία του και την προσωπική του ασφάλεια, θα πάρει και τίποτα κάρτες να δώσει και εκεί πάνω! Θα δούμε και Πρόεδρο να κάνει εξέδρα σε τελικό λέμε.
· Τα μάτια σήμερα που διαβάζεται τούτες τις γραμμές δεν βλέπουν προς ΟΑΚΑ μεριά. Δεν υπάρχουν άλλωστε και πολλά εκεί για να κοιτάξεις, ένα ξαναζεσταμένο φαγητό της κακιάς ώρας που πολύ απλά δεν πρόκειται να μας βγάλει πουθενά αλλά μέχρι να το καταλάβουν και οι υπόλοιποι ΑΕΚτζήδες θα είναι ήδη πολύ μακριά. Άντε να περάσουμε στα προκριματικά του τσάμπιονς λίγκ να πάρουμε κάνα παίκτη να βγάλει και ο αόρατος τις μίζες του.
· Κα όταν θα σωριαστούμε κάτω απλά θα κοιτάμε ζαλισμένοι και γεμάτοι απάθεια, έτσι ακριβώς όπως γίνεται και με την Βασίλισσα εδώ και κάμποσα χρόνια τώρα. Και το φετινό καλοκαίρι δεν μου αρέσει καθόλου, ήδη το ξεκινάμε πολύ στραβά και …σωτήρας ή κανένας «βάλτε πλάτη» δεν υπάρχει.
· Είμαστε μέσα στο πουλμανάκι και καταπίνουμε τα χιλιόμετρα της εθνικής οδού. Χιλιόμετρα που οι πολλοί δεν θα τα πάρουν ποτέ χαμπάρι, δεν θα τα νιώσουν ποτέ και κυρίως δεν θα καταλάβουν την μαγεία που κρύβουν. Σε τέτοια πούλμαν κατάλαβα, ένιωσα την Οικογένεια, σε πούλμαν των λίγων και όχι όταν μαζεύεται κάθε λογής φυντάνι και τα πούλμαν να μοιάζουν περισσότερο με …τζιμινιέρες και από Α.Ε.Κ. σχεδόν τίποτα.
· Είμαστε και στο πλοίο που έφυγε βραδάκι από το Ηράκλειο με 8 ψυχάρες. Ευτυχώς εκεί και σε μερικές ακόμα φωλιές κρατάμε ακόμη γερά σε πολλά από αυτά πρέπει μας δένουνε με την Α.Ε.Κ, με την Οικογένεια. Που δεν ηρωποιούν της φυλακής τα κάγκελα και όχι της Σκεπαστής όπως θα έπρεπε, που δεν μοστράρουν την όποια αντιεξουσιαστική προπαγάνδα προσπαθούν να περάσουν διάφοροι ύποπτοι και πονηροί κύκλοι εδώ και καιρό σαν μοδάτη κολόνια ντόλτσε γκαμπάνα και σφιχταγκαλιάζουν σαν φίδι την Οικογένεια που πάντα άνηκε σε όλους μας και όχι σε μια άρρωστη νοοτροπία μια καθοδηγούμενης θολοκουτλούρας και μαστουρώματος.
· Γυρίζει το μυαλό μου σε όλα αυτά τα χιλιόμετρα. Δεν με χωράει ούτε όλη η εφημερίδα για να τα αραδιάσω αλλά και που δεν θα το κάνω, μόνο που και που μερικά κομμάτια, έτσι για να θυμούνται αυτοί που τα έζησαν που ήμασταν, που πηγαίναμε και που έχουμε ακόμα να πάμε εάν φυσικά θέλουμε και αποβάλλουμε κάθε είδους εγωισμού και καπελώματος κάποιοι βάζουν πρώτα από όλα.
· Αλλά ας μην ξεφεύγω, σήμερα σηκώνουμε ΚΟΥΠΑ
· Χαιρετισμούς στον Κίτρινο, στον Λεωνίδα, στον Θου Λού ακόμα και στον Μάρκο που σε λίγες μέρες παντρεύεται στην Τήνο και που προσπαθούσε και αυτός να μου αλλάξει γνώμη.
· Ώρα να την κάνω, με περιμένουν και για μια ρακί ο Βασίλης και ο Θοδωρής κάπου εκεί στην Νέα Σμύρνη, λίγα μόλις μέτρα από το Μπραχάμι εκεί που η σημαία κατέβηκε και δύσκολα μα πολύ δύσκολα θα ξανανέβει. Τι κρίμα που κάποιοι ποτέ δεν ένιωσαν και δεν κατάλαβαν τι σήμαινε το κλάμπ εκεί, για την Α.Ε.Κ. για την Οικογένεια, τι σήμαινε και το όνομα Κώστας Τσινίτας που το συντρόφευε 15-16 χρόνια τώρα. Α ρε Κώστα τώρα θα ακούς το Σάλι…
· Άλλωστε στο σήμερα λείπει και το πάθος και η αγάπη, κυριαρχεί πλέον ο εγωισμός, η προβολή και το τσάμπα μαγκιλίκι. Πολλές αρρώστιες μαζέψαμε και να δω πότε θα καθαρίσει το τοπίο. Μάλλον μας βολεύει το άρρωστο αυτό τοπίο, έτσι ώστε να κρύβουμε και αυτά που δεν κάνουμε, να συντηρούμε αυτά που απλά θα μας κρατάνε ζωντανούς.
· Η λύση για πολλές αρρώστιες που ταλανίζουν τις ομάδες και τον κόσμο μας ακούει στο Γρήγορα Σπίτι μας. Σπίτι μας η Νέα Φιλαδέλφεια.
· Και μακάρι να είχαμε την Σκεπαστή και τα Κάγκελα της.
· Σ' είδα στον ύπνο μου χθες βράδυκαι ήσουνα σαν ζωγραφιάΑυτές που κάνουν τα παιδιάκαι μίλαγες μέσ' στο σκοτάδιΜου ‘πες μου έλειψες και μένακαι ήτανε σαν μαχαιριάΡώτησες τάχα τι να έχουντα μάτια μου κι είναι υγράΔεν κλαίω για σένα και για κανέναδε θέλω να ‘ρθειςΚαλά είμαι εδώδεν κλαίω για σένα και για κανέναΚλαίω για μένα που σ' αγαπώΤο πρόσωπό σου δε γελάειΈχεις στο όνειρο χαθείΑυτή η αγάπη τυραννάεικαι ακόμα αντέχει ακόμα ζειΑργεί να ξημερώσει η μέρακαι εμείς δεν είμαστε μαζίΑυτή η αγάπη να θυμάσαιμόνο στα όνειρα θα ζειΔεν κλαίω για σένα και για κανέναδε θέλω να ‘ρθειςΚαλά είμαι εδώδεν κλαίω για σένα και για κανέναΚλαίω για μένα που σ' αγαπώ
· Έχουμε ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η ΑΕΚ που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.
· Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας...οι δρόμοι μας δεν χώρισαν 21 και βάλε χρόνια τώρα, αυτό δεν έγινε ποτέ δεν θα γίνει και τώρα και ας πονάει η καρδιά και το μυαλό για πολλά. Σήκωσε το ΑΕΚάρα μου…ΑΕΚάρα μας…
paRa-NOID
