Της Σκεπαστής τα Κάγκελα 30-04-2011

·Δύο καλοί φίλοι με έπεισαν να κάτσω μέσα Παρασκευή βράδυ να γράψω τούτες εδώ τις γραμμές, Γραμμές που πλέον δεν τις βλέπουμε τυπωμένες αλλά μόνο πλέον μέσα από καλώδια, κουμπάκια και οθόνες. Μου είπε και ο Αντιχούλιγκαν ότι θα γράψει το δικό του κειμενάκι που τόσο γλυκά με κράταγε συντροφιά σε όλη εκείνη την πέτρινη αλλά και συνάμα γλυκιά δεκαετία του 80 αλλά θα χάθηκε κάπου ανάμεσα από τις στοίβες με τα εισιτήρια και τις τηλεκάρτες.


·Έστω και έτσι όμως παραμένουμε εδώ γύρω, δεν χανόμαστε, παραμένουμε δίπλα στην Α.Ε.Κ Μια Α.Ε.Κ. που όσο και αν μας πονάει ή ταλαιπωρεί δεν μπορούμε να την αποχωριστούμε, να την αφήσουμε ΜΟΝΗ. Πόσες φορές έχω βρει τον εαυτό μου να προσπαθεί να απαγκιστρωθεί αλλά δεν με αφήνει αυτή η αθεράπευτη καψούρα για την πάρτι της. Λες και είναι η πρώτη και παντοτινή μου γκόμενα. Δεν έχω άλλα λόγια να πω.

·Βασικά δεν είχα διάθεση να γράψω, η οργή μου τεράστια που αφήσαμε την Βασίλισσα γυμνή και αβοήθητη χρόνια τώρα, και εδώ να τονίσω ότι με τίποτα δεν παραβλέπω καθόλου τις τεράστιες ευθύνες του Γιαουρτά και του δολοφόνου της Α.Ε.Κ. Γρανίτσα. Μια Βασίλισσα που όσο και να ήθελε ο Μπάμπης μάλλον λίγος της έπεφτε αλλά που ευτυχώς την κατάλληλη στιγμή κατάφερε με κίνηση ΜΑΤ να στείλει στο διάολο το γενίτσαρο Γαμπιεράκη και το λαμόγιο μάνατζερ.

·Εμείς όμως μείναμε εκτεθειμένοι, όχι τόσο στα μάτια των άλλων όσο των δικών μας. Γιατί μπορεί να ακούμε μια ζωή την κριτική τόσων μα τόσων για εμάς που έχουμε ζήσει κάποια πράγματα η δική μας κριτική πρέπει να είναι και πιο μεγάλη και πιο σχολαστική.

·Γέλασα κιόλας με το εξώφυλλο μιας φυλλάδας που απορούσε γιατί δεν ενοχλούσε κανέναν τόσο χρόνια το λαμόγιο μάνατζερ. Αυτό τους ενόχλησε, ότι η λαμογιά είχε γίνει δεδομένη και κακώς διαταράξαμε το σύστημα τους. Έτσι έτσι θίξαμε τα λαμόγια και τώρα μου θέλουν και δικαίωση από το ΑΣΕΑΔ. Δεν ξέρω πόσο μέλλον έχει η Βασίλισσα αλλά χρέος έχουμε να δώσουμε σε όλους να καταλάβουν ότι δεν γίνεται να νικάει πάντα η λαμογιά σε αυτό το κράτος.

·Τι να πω με τα όσα βλέπουν τα ματάκια μου σε αυτή την χώρα. Απορώ ώρες ώρες πως εμείς εδώ σε τούτο τον τόπο δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού σε όλο τον πολιτισμένο σήμερα κόσμο. Μα ειλικρινά απορώ. Βλέπω και με τι απλότητα αθωώνονται και τα 2 κήτη που διοικούν τον «αδελφοποιημένο» έφηβο του Πειραιά και του Βόλου και παθαίνω και ένα πολτισμικό σοκ!

·Η Βασίλισσα λοιπόν φαίνεται να την γλίτωσε και για τώρα αλλά λύση δεν υπάρχει ούτε με τον να συνεχίζει να την κρατάει ο Μπάπμης σφιχτά στα χέρια του ούτε στο να την αναλάβει η Μάνα Α.Ε.Κ. Για αρχή αυτός ο Λαμπρόπουλος πρέπει να φύγει αεροπορικώς χτες κιόλας! Η επόμενη κίνηση είναι να την φορτώσουμε, βασικά να φορτώσουμε τις ευθύνες στον Γιαουρτά ώστε επιτέλους ή αναλάβει τις ευθύνες του εξ’ ολοκλήρου ή να απαγκιστρώσει επιτέλους την Βασίλισσα από τα νύχια του.

·Ας πάμε τώρα όμως στο κυρίως μενού, αυτό του τελικού απόψε το βράδυ στο πάντα κρυοκωλο ΟΑΚΑ, ακόμα και αν το έχουν πλημμυρίσει χιλιάδες διψασμένοι για έναν τίτλο Ενωσίτες από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου για να γευτούν λίγη χαρά μέσα στις τόσες πίκρες και σφαλιάρες που έχουμε δεχτεί όλοι τα τελευταία χρόνια μα ακόμη πιο πολύ φέτος.

·Βρε τι γίνεται με τα εισιτήρια 20 μέρες τώρα, μέχρι και βουλευτές έβαλαν λέει για μέσο να βρούνε εισιτήριο κάποιοι. Μα τόση απόγνωση ή τόση δίψα; Ιστορίες ΑΕΚτζήδικης τρέλας.

·Δεν θέλω να αναφερθώ σε τι μπορεί να γίνει σε περίπτωση που απόψε το βράδυ κάτι στραβώσει, για εβδομάδες τώρα αυτό στροβιλίζει στο μυαλό μου και το απεύχομαι όσο τίποτε άλλο και ας ξέρω ότι με την κατάκτηση του κυπέλλου οι σημερινοί διαχειριστές μάλλον θα το εκλάβουν ως ένα ακόμη χρόνο χωρίς ουσιαστικά να δίνουν λύση στην Α.Ε.Κ. και τα προβλήματα της μα κυρίως για αν της δώσουν ελπίδα για κάτι περισσότερο από την σημερινή μιζέρεια. Διαβάζω και αυτά τα αστεία με τους Supporters και λύνομαι στα γέλια. Μας έχουν βρει απεγνωσμένους και μέσα στην τίγκα απογοήτευση και παίζουν ότι μπάλα θέλουν. Βρε γιατί δεν φωνάζετε τον Ντέμη να σας οργανώσει:

·Αλλά ας μην μιλάω για απογοήτευση ας μην κατσουφιάζω και να με τριγυρίζει η απογοήτευση. Η αποψινή βραδιά πρέπει να είναι αφιερωμένη σε όλα εκείνα τα παιδάκια που μετά την ντροπιαστική ήττα στο Φάληρο την επόμενη μέρα στο σχολείο πληγώθηκαν ακόμη πιο πολύ και την Δευτέρα που ξαναρχίζουν τα σχολεία πρέπει όλα αυτά τα παιδάκια να πάνε με την χαρά μέσα τους. Τους το χρωστάμε όλοι. Για μένα είναι μονόδρομος και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι οι παίκτες αλλά και ο Ισπανός στον πάγκο.

·Θα μπορούσα να αναλύσω πολλά για τις προηγούμενες εβδομάδες που τα Κάγκελα χάθηκαν κάπου μεταξύ βράχων και θάλασσας, εδώ στο κέντρο του κόσμου όπως μου αρέσει να λέω. Έχουμε χρόνο να πούμε γιαυτά, αυτό λοιπόν που προέχει είναι να έρθει λίγη χαρά απόψε, να βγάλουμε έστω και για λίγο, λίγο από το βάρος που κουβαλάμε όλοι μας.

·Κλείνουν τα μάτια μου, η ώρα περασμένη και όμως τελικά άντεξα να τα ολοκληρώσω αυτά τα Κάγκελα. Η σημερινή βραδιά δεν θα με βρει κοντά της σωματικά, ψυχικά θα είμαι όμως δίπλα της, ποτέ δεν την άφησα και σαν παιδί της ξενιτιάς μεγάλωσα με το να μου λείπουν πράγματα και καταστάσεις αλλά που τόσο τις πονάω και τις νιώθω.

·Φίλε Ενωσίτη λίγο πριν αρχίσει ο αγώνας θυμήσου, όπου και αν βρίσκεσαι μια κίνηση κάνεις. Στέλνεις μήνυμα στο 54534 και γράφεις ΑΕΚ . Είναι ΙΕΡΟ αυτό το μήνηματακι σου, όσο παιδικό και αν φάνταζε ότι μπορούσε να ήταν μια τέτοια ενέργεια, έχει ήδη καταφέρει να ξεπεράσει 22 χιλιάδες ΑΕΚ. Σίγουρα λοιπόν δεν είμαστε τόσοι λίγοι.

·Καλά δεν θίχτηκε κανείς που πήραμε από τις «αδερφές» εισιτήρια;

·Το άλλο Σάββατο λέτε να βρεθούμε στην Θεσσαλονίκη; Πλάκα θα έχει. Πάμε ΑΕΚάρααααααααααααα

·Αναπολώ κάθε στιγμή που ζούσαμε μαζί από το πρωί, που βγαίναμε μαζί τα μεσημέρια, χειμώνες καλοκαίρια, αναπολώ κάθε στιγμή εκδρομές, αδέλφια, μπύρες, τραγούδια χαρές και δάκρυα όλα μαζί.

·Έχουμε την ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η Α.Ε.Κ. που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.

·Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας…ΑΕΚάραααααα ΚΥΠΕΛΛΟ!

Για την υπογραφή

Διονύσης

Της Σκεπαστής τα Κάγκελα 03-04-2011

·Έχω τόσα να πω, τόσα να γράψω. Ειλικρινά δεν ξέρω εάν αξίζει κιόλας να το κάνω. Ώρες, ώρες νιώθω σαν να είμαι επιβάτης ενός λεωφορείου με δεκάδες άλλους μέσα και χωρίς να φτάνω στο τέλος μιας διαδρομής πρέπει αναγκαστικά να κατέβω, μάλλον γιατί έχει φρακάρει από την κίνηση ο δρόμος, έχει καμιά πορεία, ξύλο με τα ΜΑΤ, ίσως απλά να είναι αργόσχολος και ο οδηγός και έχει ακινητοποιηθεί το λεωφορείο και η διαδρομή πλέον έχει κολλήσει.


·Σημασία έχει πλέον ότι η διαδρομή ώρες ώρες μου φαίνεται να τελειώνει απότομα και ξαφνικά να χωρίζει ο δρόμος όλων μας, ο καθένας κουβαλώντας το εγώ του και να εξαφανίζεται στο δικό του κόσμο επιδιώξεων ή και μοναξιάς.

·Μια εβδομάδα πριν έγραφα: «Ελπίζω μόνο κάποιοι στην ρεβάνς να βάλουν πάνω από όλα την Α.Ε.Κ. και να μην παρασυρθούν από κάθε είδους εκτός Α.Ε.Κ. σκοπιμότητες, να μην τις αναλύω, δεν χρειάζεται, με αποτέλεσμα να πληγώσουμε το τμήμα στην πιο συναρπαστική του χρονιά.»

·Μια εβδομάδα μετά κάποια «καλόπαιδα» φρόντισαν στα τελευταία δευτερόλεπτα του χτεσινού αγώνα χάντμπολ μεταξύ της αγαπημένης όλων υποθέτω Α.Ε.Κ. μας κόντρα σε κάποια ομάδα του εξωτερικού να μας δείξουν πόσο μαγκιά κουβαλάνε στα παντελόνια τους και ουσιαστικά να στείλουν τους κόπους παικτών, προπονητή και της ORIGINAL διοίκησης στο εκτελεστικό απόσπασμα! Η Λαμία δεν έγινε μάθημα σε κανέναν πέρυσι. Έτσι απλά.

·Έτσι απλά. Δεν εξετάζω εάν αυτοί που τα έκαναν σαν τα μούτρα τους ήταν …ORIGINAL, του κώλου βέβαια, είτε κάποιοι άλλοι του κώλου και πάλι, αλλά που φάνηκε πόσο ανίσχυροι είμαστε πλέον εμείς σαν Οικογένεια να προστατέψουμε ακόμα και μια ομάδα που διοικούμε , ΝΑΙ ΡΕ ΣΕΙΣ διοίκηση είμαστε εάν δεν το πήρατε χαμπάρι, και καθημερινά με πολύ πόνο και ιδρώτα προσπαθούμε να βρούμε λύσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το τμήμα αυτό αλλά και όλα τα υπόλοιπα. Τελικά εάν δεν μπορούμε να προστατέψουμε, ας αφήσουμε άλλους να το κάνουν, ίσως να είναι πιο ικανοί αφού έχω την εντύπωση πως ελάχιστοι ακόμα και δικά μας παιδιά ουσιαστικά πονάνε αυτό που εδώ και 3 χρόνια έχουμε μπει μπροστά να προστατέψουμε και να σώσουμε. Δεν είναι κακό να αντικρίζεις την αλήθεια, κακό είναι να ζεις σε ένα ψέμα, σε μια παραμύθα μέσα.

·Και σου έρχεται το κάθε καμένο να το παίξει ψευτόμαγκας, ψευτονταής και τζαμπατζής και να σου πληγώνει με τέτοιο βάναυσο και εγκληματικό τρόπο ότι με πολλές και πιστέψτε με πάρα πολλές θυσίες χτίζεις. Χρόνια τώρα το ίδιο παραμύθι, έτσι δεν είναι Μήτσο μου; Πόσο αξίζει τελικά;

·Πως μπορείς να βγαίνεις και να αποκαλείς με τους χαρακτηρισμούς «αδερφές» Αδαμίδη και τον Βασιλομπίλλαρο και την ίδια στιγμή να κάνεις το παγώνι σε κάθε καμένο που σε περιτριγυρίζει και καταστρέφει ότι χτίζεις σε μόνιμη βάση;

·Να είσαι εσύ τελικά ο αδύναμος κρίκος που ο κάθε κουκουλοφορεμένος σου φορτώνει στην πλάτη σου με ανούσιες πράξεις ουσιαστικά αλητείας και μαλακίας που τόσο κακουργηματικά σαν δίκοπα μαχαίρι σφάζουν αυτό που λέμε ότι αγαπάμε τόσο πολύ, την Α.Ε.Κ. Επιτελούς ας ξεκολλήσουμε από την μπάχαλο-νοοτροπία του «Σύριζα» που σαν χταπόδι μας έχει τυλίξει τα πλοκάμια στο λαιμό μας.

·Εδώ βέβαια να σημειώσω ότι οι χαρακτηρισμοί εναντίον των δύο ήταν τουλάχιστον ατυχείς αλλά από την άλλη έχεις και τον Βασιλομπίλλαρο όλη την προηγούμενη εβδομάδα αντί να βγει ο ίδιος να καθαρίσει την θέση του να αμολάει τους «δούρειους ίππους» του και φυσικά έφτασε στο σημείο να …ζητάει να μην δώσει η ΠΑΕ καθόλου λεφτά στην Μάνα Α.Ε.Κ. για να μην πληρωθούν ούτε οι παίκτες του χάντμπολ που είναι απλήρωτοι μα ούτε και τα υπόλοιπα τμήματα.

·Τραγικά πράγματα. Να υποθέσω ότι και αυτά είναι ψέματα όπως και τα γεγονότα που έγιναν στην Αυστραλία το περασμένο καλοκαίρι! Τι άλλο να πω; Έχει χαθεί η μπάλα σε όλους τους τομείς. Και οι Παππαδονοτιάδες ψ..αρμενίζουν! Δεν υπάρχουν πουθενά! Τι γήπεδα και άλλες ερωτικές ιστορίες τώρα….

·Και σου βγαίνει καπάκι Κομοτηνή και Τρίκαλα να σου εκθειάζουν τον ΑΕΚάρα νυν υπάλληλο, πιθανότατα πλέον και παράγοντα! Ειδικά εκεί τα Τρίκαλα όταν ξεφτιλίζαμε την άλλοτε σημαία της Α.Ε.Κ. τον βάτραχο γιατί δεν είχαν θιχτεί, μήπως για τα αδέρφια μας, τους, της Μελβούρνης;

·Και μέσα σε όλα αυτά αντί αυτή η καριόλα η ΕΡΤ που όλοι πληρώνουμε να τον έχει τον αγώνα σε πανελλαδικής εμβέλειας κανάλι με το ζόρι το έβαλε στο ψηφιακό και άφησε στην ΕΤ1 να βλέπουμε τους στημένους χρυσούς σκούφους μιας ιδιωτικής επιχείρησης! Μάλλον καλύτερα όμως, αφού έτσι γλιτώσαμε να δει όλη η Ελλάδα τα ξεφτιλίκια μας στα τελευταία δευτερόλεπτα.

·Πόσες μέρες πέρασαν από την ξεφτίλα της εξάρας; Ακόμα παραίτηση δεν έχω δει. Κρίμα τις ανακοινώσεις λοιπόν; Να χέσω και την πολυσυλλογικότητα και την δημοκρατικότητα της Παρασκευής.

·Δεν θα αναλύσω κανέναν από τους 21 λόγους που κάποιοι πονηρά μας παραθέτουν για να προστεθούμε σαν ένα ακόμη πιόνι στην σκακιέρα τους αλλά θα μείνω στον έναν δικό μου λόγο που δεν έχω θέση σε αυτό το συνάθροισμα «αντιφρονούντων», όπως άλλωστε δεν είχα θέση και στο περσινό για τα μάτια του βάτραχου μέσω των ματιών του Σκόκο! Ο λόγος αυτός είναι ότι δεν μπορώ να συνυπάρχω με κάποιους που 364 μέρες τον χρόνο έχουν σαν μόνο σκοπό να μειώσουν την Οικογένεια μου και τον Αρχηγό της και την μια να με καλούν να συστρατευθώ πλάι τους τάχα για το καλό της Α.Ε.Κ.. ΌΧΙ δεν θα πάρω1

·Παίζουμε σήμερα και με την ομάδα του πιο άχρηστου καλοπληρωμένου παίκτη και προπονητή που πέρασε ποτέ από την Α.Ε.Κ. Πόσο κόσμο θα έχει το γήπεδο 5, 6 ,7 χιλιάδες; Και αν γίνει και καμιά στραβή; Μας περιμένει και ο τελικός λέει. Για τα πανηγύρια λέμε…

·Αυτός ο Απρίλιος είναι σίγουρα μαρτυρικός, δεν ξέρω εάν στο τέλος του θα σταυρωθούμε αλλά νιώθω σταυρωμένος χρόνια τώρα, τα καρφιά να μου πληγώνουν σώμα, καρδιά και μυαλό και Ανάσταση δεν βλέπω γιατί πολύ απλά δεν πεθαίνω για να σηκωθώ και πάλι. Ζω σε μια κατάσταση νεκροζώντανων «ζόμπι», όπου αυτά δεν είναι μικρά κίτρινα λουλούδια αλλά ο συνεχόμενος καθημερινός μαρτυρικός πόνος που δεν τελειώνει.

·Τελικά οι απόλυτοι δικαιωμένοι φαίνεται να είναι τόσο ο Ντέμης όσο και ο Φιλίππου και όσο για το μέλλον μας μόνο τρελοί, που από ότι φαίνεται και αυτοί εξαφανίστηκαν και λαμόγια, που αυτά δεν εξαφανίζονται ποτέ, υπάρχουν στον δρόμο μας. Καλή όρεξη!

·Ευτυχώς η Βασίλισσα συνεχίζει να ελπίζει…αύριο στο Καλλιμάρμαρο πόσοι άραγε θα βρεθούμε να κλάψουμε παρέα;

·Αναπολώ κάθε στιγμή που ζούσαμε μαζί από το πρωί, που βγαίναμε μαζί τα μεσημέρια, χειμώνες καλοκαίρια, αναπολώ κάθε στιγμή εκδρομές, αδέλφια, μπύρες, τραγούδια χαρές και δάκρυα όλα μαζί.

·Έχουμε την ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η Α.Ε.Κ. που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.

·Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας…ξέρω ότι τα λόγια μου ίσως να ξινίζουν και να ενοχλούν αλλά όσο και να ξινίζουν ή να ενοχλούν σίγουρα δεν κάνουν τόσο κακό, όσο αυτό που συστηματικά αφήνουμε οπαδούς, μάνατζερ, αδιάφορους παίκτες, παράγοντες και δεν συμμαζεύεται, σε αυτά τα τρία μαγικά γράμματα που λέμε ΟΛΟΙ ότι αγαπάμε τόσο πολύ… Α.Ε.Κ. Τελικά πόσο την αγαπάμε;

Για την υπογραφή

Διονύσης