·Δύο καλοί φίλοι με έπεισαν να κάτσω μέσα Παρασκευή βράδυ να γράψω τούτες εδώ τις γραμμές, Γραμμές που πλέον δεν τις βλέπουμε τυπωμένες αλλά μόνο πλέον μέσα από καλώδια, κουμπάκια και οθόνες. Μου είπε και ο Αντιχούλιγκαν ότι θα γράψει το δικό του κειμενάκι που τόσο γλυκά με κράταγε συντροφιά σε όλη εκείνη την πέτρινη αλλά και συνάμα γλυκιά δεκαετία του 80 αλλά θα χάθηκε κάπου ανάμεσα από τις στοίβες με τα εισιτήρια και τις τηλεκάρτες.
·Έστω και έτσι όμως παραμένουμε εδώ γύρω, δεν χανόμαστε, παραμένουμε δίπλα στην Α.Ε.Κ Μια Α.Ε.Κ. που όσο και αν μας πονάει ή ταλαιπωρεί δεν μπορούμε να την αποχωριστούμε, να την αφήσουμε ΜΟΝΗ. Πόσες φορές έχω βρει τον εαυτό μου να προσπαθεί να απαγκιστρωθεί αλλά δεν με αφήνει αυτή η αθεράπευτη καψούρα για την πάρτι της. Λες και είναι η πρώτη και παντοτινή μου γκόμενα. Δεν έχω άλλα λόγια να πω.
·Βασικά δεν είχα διάθεση να γράψω, η οργή μου τεράστια που αφήσαμε την Βασίλισσα γυμνή και αβοήθητη χρόνια τώρα, και εδώ να τονίσω ότι με τίποτα δεν παραβλέπω καθόλου τις τεράστιες ευθύνες του Γιαουρτά και του δολοφόνου της Α.Ε.Κ. Γρανίτσα. Μια Βασίλισσα που όσο και να ήθελε ο Μπάμπης μάλλον λίγος της έπεφτε αλλά που ευτυχώς την κατάλληλη στιγμή κατάφερε με κίνηση ΜΑΤ να στείλει στο διάολο το γενίτσαρο Γαμπιεράκη και το λαμόγιο μάνατζερ.
·Εμείς όμως μείναμε εκτεθειμένοι, όχι τόσο στα μάτια των άλλων όσο των δικών μας. Γιατί μπορεί να ακούμε μια ζωή την κριτική τόσων μα τόσων για εμάς που έχουμε ζήσει κάποια πράγματα η δική μας κριτική πρέπει να είναι και πιο μεγάλη και πιο σχολαστική.
·Γέλασα κιόλας με το εξώφυλλο μιας φυλλάδας που απορούσε γιατί δεν ενοχλούσε κανέναν τόσο χρόνια το λαμόγιο μάνατζερ. Αυτό τους ενόχλησε, ότι η λαμογιά είχε γίνει δεδομένη και κακώς διαταράξαμε το σύστημα τους. Έτσι έτσι θίξαμε τα λαμόγια και τώρα μου θέλουν και δικαίωση από το ΑΣΕΑΔ. Δεν ξέρω πόσο μέλλον έχει η Βασίλισσα αλλά χρέος έχουμε να δώσουμε σε όλους να καταλάβουν ότι δεν γίνεται να νικάει πάντα η λαμογιά σε αυτό το κράτος.
·Τι να πω με τα όσα βλέπουν τα ματάκια μου σε αυτή την χώρα. Απορώ ώρες ώρες πως εμείς εδώ σε τούτο τον τόπο δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού σε όλο τον πολιτισμένο σήμερα κόσμο. Μα ειλικρινά απορώ. Βλέπω και με τι απλότητα αθωώνονται και τα 2 κήτη που διοικούν τον «αδελφοποιημένο» έφηβο του Πειραιά και του Βόλου και παθαίνω και ένα πολτισμικό σοκ!
·Η Βασίλισσα λοιπόν φαίνεται να την γλίτωσε και για τώρα αλλά λύση δεν υπάρχει ούτε με τον να συνεχίζει να την κρατάει ο Μπάπμης σφιχτά στα χέρια του ούτε στο να την αναλάβει η Μάνα Α.Ε.Κ. Για αρχή αυτός ο Λαμπρόπουλος πρέπει να φύγει αεροπορικώς χτες κιόλας! Η επόμενη κίνηση είναι να την φορτώσουμε, βασικά να φορτώσουμε τις ευθύνες στον Γιαουρτά ώστε επιτέλους ή αναλάβει τις ευθύνες του εξ’ ολοκλήρου ή να απαγκιστρώσει επιτέλους την Βασίλισσα από τα νύχια του.
·Ας πάμε τώρα όμως στο κυρίως μενού, αυτό του τελικού απόψε το βράδυ στο πάντα κρυοκωλο ΟΑΚΑ, ακόμα και αν το έχουν πλημμυρίσει χιλιάδες διψασμένοι για έναν τίτλο Ενωσίτες από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου για να γευτούν λίγη χαρά μέσα στις τόσες πίκρες και σφαλιάρες που έχουμε δεχτεί όλοι τα τελευταία χρόνια μα ακόμη πιο πολύ φέτος.
·Βρε τι γίνεται με τα εισιτήρια 20 μέρες τώρα, μέχρι και βουλευτές έβαλαν λέει για μέσο να βρούνε εισιτήριο κάποιοι. Μα τόση απόγνωση ή τόση δίψα; Ιστορίες ΑΕΚτζήδικης τρέλας.
·Δεν θέλω να αναφερθώ σε τι μπορεί να γίνει σε περίπτωση που απόψε το βράδυ κάτι στραβώσει, για εβδομάδες τώρα αυτό στροβιλίζει στο μυαλό μου και το απεύχομαι όσο τίποτε άλλο και ας ξέρω ότι με την κατάκτηση του κυπέλλου οι σημερινοί διαχειριστές μάλλον θα το εκλάβουν ως ένα ακόμη χρόνο χωρίς ουσιαστικά να δίνουν λύση στην Α.Ε.Κ. και τα προβλήματα της μα κυρίως για αν της δώσουν ελπίδα για κάτι περισσότερο από την σημερινή μιζέρεια. Διαβάζω και αυτά τα αστεία με τους Supporters και λύνομαι στα γέλια. Μας έχουν βρει απεγνωσμένους και μέσα στην τίγκα απογοήτευση και παίζουν ότι μπάλα θέλουν. Βρε γιατί δεν φωνάζετε τον Ντέμη να σας οργανώσει:
·Αλλά ας μην μιλάω για απογοήτευση ας μην κατσουφιάζω και να με τριγυρίζει η απογοήτευση. Η αποψινή βραδιά πρέπει να είναι αφιερωμένη σε όλα εκείνα τα παιδάκια που μετά την ντροπιαστική ήττα στο Φάληρο την επόμενη μέρα στο σχολείο πληγώθηκαν ακόμη πιο πολύ και την Δευτέρα που ξαναρχίζουν τα σχολεία πρέπει όλα αυτά τα παιδάκια να πάνε με την χαρά μέσα τους. Τους το χρωστάμε όλοι. Για μένα είναι μονόδρομος και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι οι παίκτες αλλά και ο Ισπανός στον πάγκο.
·Θα μπορούσα να αναλύσω πολλά για τις προηγούμενες εβδομάδες που τα Κάγκελα χάθηκαν κάπου μεταξύ βράχων και θάλασσας, εδώ στο κέντρο του κόσμου όπως μου αρέσει να λέω. Έχουμε χρόνο να πούμε γιαυτά, αυτό λοιπόν που προέχει είναι να έρθει λίγη χαρά απόψε, να βγάλουμε έστω και για λίγο, λίγο από το βάρος που κουβαλάμε όλοι μας.
·Κλείνουν τα μάτια μου, η ώρα περασμένη και όμως τελικά άντεξα να τα ολοκληρώσω αυτά τα Κάγκελα. Η σημερινή βραδιά δεν θα με βρει κοντά της σωματικά, ψυχικά θα είμαι όμως δίπλα της, ποτέ δεν την άφησα και σαν παιδί της ξενιτιάς μεγάλωσα με το να μου λείπουν πράγματα και καταστάσεις αλλά που τόσο τις πονάω και τις νιώθω.
·Φίλε Ενωσίτη λίγο πριν αρχίσει ο αγώνας θυμήσου, όπου και αν βρίσκεσαι μια κίνηση κάνεις. Στέλνεις μήνυμα στο 54534 και γράφεις ΑΕΚ . Είναι ΙΕΡΟ αυτό το μήνηματακι σου, όσο παιδικό και αν φάνταζε ότι μπορούσε να ήταν μια τέτοια ενέργεια, έχει ήδη καταφέρει να ξεπεράσει 22 χιλιάδες ΑΕΚ. Σίγουρα λοιπόν δεν είμαστε τόσοι λίγοι.
·Καλά δεν θίχτηκε κανείς που πήραμε από τις «αδερφές» εισιτήρια;
·Το άλλο Σάββατο λέτε να βρεθούμε στην Θεσσαλονίκη; Πλάκα θα έχει. Πάμε ΑΕΚάρααααααααααααα
·Αναπολώ κάθε στιγμή που ζούσαμε μαζί από το πρωί, που βγαίναμε μαζί τα μεσημέρια, χειμώνες καλοκαίρια, αναπολώ κάθε στιγμή εκδρομές, αδέλφια, μπύρες, τραγούδια χαρές και δάκρυα όλα μαζί.
·Έχουμε την ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η Α.Ε.Κ. που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.
·Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας…ΑΕΚάραααααα ΚΥΠΕΛΛΟ!
Για την υπογραφή
Διονύσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου