Είμαστε ακόμη Αυστραλία. Όχι Σίδνεϊ, έχουμε φύγει από εκεί, τώρα πλέον Μελβούρνη όπου τα ευχάριστα και ORIGINAL νέα συνεχίζονται να έρχονται. Η Κόνυ και ο Κώστας πρόσθεσαν στην μεγάλη μας Οικογένεια και τον μικρό Γιωργάκη. Να σας ζήσει....
Και από την Αυστραλία στην Σκωτία. Και από τα ευχάριστα στο να σου έρχονται στο νου και τα δυσσάρεστα. Το έχει ο μήνας από ότι φαίνεται, έτσι για να μην αφήνει ποτέ να κλείσει η πληγή του άδικου χαμού του Κώστα αρκετά χρόνια πίσω που και τότε Σκωτία παίζαμε με την Ρέηντζερς, σε μια εκδρομή που δεν πρόλαβε να πάει ποτέ ο Κώστας και από τότε μας λείπει τόσο.
Άμα η μοίρα θέλει να παίξει παιχνίδια μαζί σου, σε βάζει κάτω και σε πατάει! Η υπόθεση είναι να μπορείς να ξανασηκωθείς, να ισιώσεις το κορμί σου και να σηκώσεις το κεφάλι για να προχωρήσεις μπροστά. Τόσα χρόνια στην Οικογένεια αυτό γίνεται και πάντα συνεχίζουμε να προχωράμε μπροστά, να ξεπεράσουμε και το επόμενο εμπόδιο.
Και από εμπόδια ουκ ολίγα, να 'ναι καλά και τα διάφορα ...αδέρφια μας ΑΕΚτζήδες που την μια βάζουν το καλό και καλά της Α.Ε.Κ. μπροστά και την επομένη σε λούζουν με τα χειρότερα και σε ανεβοκατεβάζουν την μια απατεώνα και την άλλη κλέφτη. Τους έχω σιχαθεί τόσα χρόνια.
Καταλαβαίνω την ανάγκη κάποιων να προσπαθούν επίμονα να αρπάξουν λίγη από την λάμψη της Μπόμπας ή την δύναμη της έκρηξης της αλλά θα πρέπει να δώσουμε να καταλάβουν σε όλους αυτούς που θέλουν μόνο να πάρουν και όχι να δώσουν στην Οικογένεια ότι για να είσαι κομμάτι της Οικογένειας πρέπει να μάθεις να την ζεις, να την σέβεσαι και να την προστατεύεις.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και όποιος θέλει να έχει άποψη για την Οικογένεια ας φροντίσει πρώτα να μην αφήνει να την χτυπάνε πισώπλατα και ύπουλα. Το έργο που πάει να παιχτεί και πάλι, με πρόσχημα την ένωση και την δύναμη, το έχω ξαναδεί και πάντα κατέληγε στο ίδιο απογοητευτικό αποτέλεσμα. Το πράμα είναι τελείως απλό, είσαι μαζί μας θα ζεις μαζί μας και μαζί θα κάνουμε τα καλά καλύτερα και τα κακά λιγότερα.
Στην Οικογένεια δεν είμαστε όλοι ούτε για να παίζουμε ξύλο ούτε να επιδεικνύουμε τα μπράτσα μας. Είμαστε ένα κολάζ ανθρώπων που η διαφορετικότητα του καθενός μας φέρνει πιο κοντά, ένας δεσμός φίλων της Α.Ε.Κ. που μέσα από την ORIGINAL γινόμαστε ένα κουβάρι, ένα πράμα. Έτσι ήταν και έτσι πρέπει να πορευόμαστε πάντα.
Το εάν έχει προβλήματα οποιασδήποτε μορφής η Οικογένεια μπορεί να τα λύσει μόνη της και δεν χρειάζεται “εξωτερικούς” για να τα διαχειριστεί, ακόμη και αν χρειαστεί, όποτε χρειαστεί, και για τον οποιοδήποτε λόγο να παίξουμε κλωτσιές μεταξύ μας αυτό θα γίνει ανάμεσα μας. Την άποψη τους να κρατήσουν για τα δικά τους.
Η Οικογένεια συνεχίζει τον δρόμο της είναι παντού, τα νιούζ άρχισαν να παίρνουν χρώμα και πάλι, μου άρεσαν πολύ τα τελευταία 2, τόσα χρόνια στην αγκαλιά μου τα θέλω πιο δυνατά, με πιο πολύ ψυχή με γεμάτη καρδιά. Με αυτά μεγάλωσα πίσω στα πέτρινα χρόνια του Ζήτα. Αναμονή κάθε Παρασκευή στην Ομόνοια να τα διαβάσουμε πρώτοι και φρέσκα. Όμορφα χρόνια, γλυκές βραδιές.
Και από τα πέτρινα χρόνια του 80 φτάσαμε στα μίζερα τα σημερινά. Είμαι δεκαεξάρης και σαν γαμώ τα λύκεια όπως λέει και ο συνονόματος τροβαδούρος, αλλά δεκαεξάρης και χωρίς ...φως να δει ακόμη. Για πόσο ακόμη; Αν δεν είχαμε στην ομάδα αυτόν που τόσο πρόστυχα μας πούλησε και πουλήθηκε το 1996 ίσως θα μπορούσα να δω παραπέρα, να έχω την ελπίδα όπως έχουν τόσοι φίλοι μου που μέσα στην αφέλεια τους ή την μικρή τους μνήμη αφήνονται να παρασυρθούν στο ότι κάτι μπορεί να γίνει. Για μένα ο βάτραχος και η Α.Ε.Κ. δεν συμβαδίζουν και όσο πιο γρήγορα τον ξεφορτωθούμε τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσουμε να ενώσουμε τα κομμάτια μας.
Αφήστε που τώρα που γίνεται της ...Πόπης στο λιμάνι μπορεί να τον φωνάξουν και πάλι να τους σώσει. Μιλάμε έχω ανάψει ήδη λαμπάδα!
Ρε σεις τι γίνεται εκεί στο γυναικείο; Τι μας περιμένει στην φετινή χρονιά; Μόνη μου ευχή είναι ότι ότι πάθαμε στο ανδρικό να μας έγινε μάθημα ώστε εδώ να μην πέσουμε στην ίδια λακούβα. Οι συγκινήσεις που θα ζήσουμε στο Σπόρτινγκ θα είναι μοναδικές. Προσδεθείτε, το αφεντικό τρελάθηκε....
Το τονίζω καιρό τώρα ότι η Βασίλισσα κρέμεται αποκλειστικά από τα χέρια του Φιλίππου. Εάν ο μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ αποφασίσει να την σώσει θα σωθεί. Μέχρι στιγμής δύσκολα θα αποφύγουμε το μοιραίο. Ο Μπάμπης είναι καλά ανεβασμένος στο καλάμι του και συνεχίζει παρέα με τους ανύπαρκτους αντιπρόσωπους του Μπόμπ εις την Ελλάδα! Ευτυχώς που υπάρχει ο Μηνάς να λέμε...
Το όνειρο για το Σπίτι μας έχει πολύ δρόμο ακόμη. Μέχρι να δούμε και πάλι την πρώτη μπουλντόζα να ανοίγει λάκκους, μέχρι να πέσει το πρώτο τσιμέντο λέμε είμαστε ακόμη μακριά. Το όνειρο και η ελπίδα όμως υπάρχει και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Χάθηκαν και εκείνες οι γραφικές φωνές εναντίωσης για το Γήπεδο! Παράξενα πράγματα. Α, ρε Ντέμη...
Μου άρεσε και το δανείζομαι από τα ..Σκαλάκια κλαμπ! Τελικά κάτι γίνεται εκεί έξω...“Οι μπερδεμένοι να ξεμπερδευτούν. Οι παλιοί να ξαναθυμηθούν, οι νέοι να βγούνε μπροστά και όλοι μαζί να θυμηθούμε ότι είμαστε η ORIGINAL 21. Τα σκαλάκια μας περιμένουν και όλοι ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε. Ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων. Δε νοείται Α.Ε.Κ. με αυτόν. (Με αυτούς πλέον).”
Οι μπουγατσοκιμάδες φαίνεται πόνεσαν πολύ στην Λαμία και έτσι ξέπεσαν στο επίπεδο να κάνουν διαρρήξεις για να πάρουν πανό και μπλούζες. Έτσι είναι αφού δεν μπορούν στα ίσα και στον δρόμο, ξημερώματα στο σκοτάδι σαν κλεφτοκοτάδες.
Ακόμη περιμένω από τον υπάλληλο της ΠΑΕ να ζητήσει συγνώμη από τα παιδιά της ξενιτιάς. Λίγη τσίπα θα την βρει ή την έχει χάσει και αυτή...ο μάγκας Βασιλομπίλλαρος;
Το καλοκαίρι συνεχίζεται όπως και οι παρουσίες συνεχίζονται, από το όμορφο Παρίσι ο Σταύρος, ο Φάνης από το Μαυροβούνιο, ο Βλάσης από τον...Ολυμπιακό Βόλου! και ο Νίκος από την Χαλκίδα. Η τραγουδίστρια μας αναχώρησε χωρίς να δώσει αυτόγραφα, ενώ ο Γκανάς επανεμφανίζεται. Πληροφορίες που θέλουν τον Γενικό να σκάει μύτη ...διαψεύδονται και ευτυχώς ο Αλέκος πήγε Ανάφη!
Κυκλοφορούμε και στο διαδίκτυο στο http://skepastiskagkela.blogspot.com τώρα και στο Facebook .
Έχουμε ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η ΑΕΚ που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.
Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας... Τα χέρια μου ακόμη σε αυτά τα νιώθω γαντζωμένα, ο Θ(ε)ωμάς γκολ να βάζει και εγώ να φτάνω στον ουρανό. Πάμε ΑΕΚάρα...σε θάλασσες και παραλίες, παντού!
paRa-NOID
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου