Μπήκαμε στον Αύγουστο, ο λαός ξεχύνεται για τα μπάνια του, οι φορτηγατζήδες διεκδικούν και αυτοί τα δικά τους, η σέκτα των στημένων σχεδιάζει το επόμενο χτύπημα, η χώρα συνεχίζει να βρίσκεται στην σοσιαλιστική της παραζάλη, το ΔΝΤ μας σφίγγει σαν γλυκιά μέγγενη στην αγκαλιά του και ναι η Α.Ε.Κ. πήρε Κούπα στο Σίδνεϊ! Τώρα η Α.Ε.Κ. την πήρε ή ο βάτραχος μεγάλη κουβέντα για κάποιους; Να μια καλή απορία να μας λύσουν οι καλοφαγωμένοι δημοσιογράφοι της Ερυθραίας.
Η Α.Ε.Κ. λοιπόν μετά από λίγες, αλλά τόσο μεγάλες σε ποσότητα μέρες, για τους ΑΕΚτζήδες, αλλά και τους υπόλοιπους Έλληνες της Αυστραλίας θα πάρει τον δρόμο της επιστροφής. Οι συγκινήσεις πολλές για όλους. Ένα συναίσθημα που μόνο αν είσαι εκεί στα μακρινά και την ξενιτιά μπορείς να ζήσεις, να νιώσεις, να καταλάβεις.
Με όσους μιλάω από κάτω ζούνε στον δικό τους ονειρεμένο κόσμο. Σαν να παίξανε λόττο και να έπιασαν το πρώτο νούμερο. Τόσο μεγάλη είναι η χαρά τους. Καταλαβαίνω ότι μερικοί δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε εύκολα τι σημαίνει για αυτούς η Α.Ε.Κ. να είναι σπίτι τους. Κάποιοι δεν θα την ξαναδούν ποτέ από κοντά, κάποιοι άλλοι ίσως να περιμένουν 30 χρόνια και πάλι, κάποιοι άλλοι βέβαια άνοιξαν τον δρόμο και συχνά πυκνά πλέον τους βλέπουμε δίπλα μας.
Σημασία έχει ότι τόσο για τα Αδέλφια της Μελβούρνης αλλά και για όλους τους άλλους Ενωσίτες η εμπειρία αυτή ήταν μοναδική και μπόλιασε μια νέα γενιά ΑΕΚτζήδων που από τόσο μακριά θα μεγαλώσουν με τον Δικέφαλο και την Κιτρινόμαυρη φανέλα στο μυαλό και την Καρδιά και κάποιοι ακόμη θα ανέβουν στο άρμα της μαγείας που τόσα απλά και όμορφα δίνει η Οικογένεια.
Δεν σας θέλουμε, να φύγετε από εδώ! Λόγια που δεν ξεχνιούνται...
Μόνη παραφωνία αυτή του υπάλληλου της ΠΑΕ που είπε στα παιδιά της ξενιτιάς όσα είπε, θα περίμενα την ΠΑΕ να τον συμμαζέψει αφού τον πληρώνει κιόλας, τουλάχιστον να είναι πιο διακριτικός. Το ευχάριστο ότι έπεσε το προσωπείο του και πλέον όταν θα πλησιάζει δικά μας παιδιά θα ξέρουν όλοι ότι ο σημερινός Μπίλαρος δεν είναι παρά ένα μπιλάκι στο σύστημα υποστήριξης του βατράχου.
Μοναδικό παράπονο να το πω έτσι που είχαν τα αδέλφια στην Αυστραλία, αφού ακόμη και την παραφωνία με τον υπάλληλο την προσπέρασαν ήταν που μετά το τέλος του αγώνα με την Ρέητζερς οι παίκτες δεν ήρθαν κοντά τους, δεν τους αφιέρωσαν λίγη αγάπη από αυτή που τόσο πλουσιοπάροχα έδωσαν τα Αδέλφια όλες αυτές τις μέρες. Δεν το σχολιάζω
Δεν ξεγελιέμαι από το τι έδειξε ατγωνιστικά η ομάδα στην Αυστραλία ή μάλλον τι μας άρεσε και είδαμε ή είδαν κάποιοι. Το μέλλον της Α.Ε.Κ. δεν συμβαδίζει με αυτό του βατράχου, όσο πιο γρήγορα μας αποχαιρετήσει τόσο πιο καλά για όλους ακόμη και γιαυτόν, εκτός βέβαια από τον εγωισμό του!
Στην Βασίλισσα λίγο πριν την τραγωδία τα ανέκδοτα συνεχίζονται και η αγωνία μας για αυτήν φτάνει μέχρι και το Σίδνεϊ. Ένας πρέπει να πάρει θέση, πρέπει να τους την ζητήσουμε επιτακτικά και αυτός είναι ο Φιλίππου. Το τέλος δεν είναι μακριά λέμε...
Επειδή στα αυτιά μου φτάνουν ψίθυροι για “γλύκες” και “αγκαλιές” διάφορων μέχρι πρότινος υβριστών και εχθρών της Οικογένειας, τάχα για το καλό της Α.Ε.Κ. και της εξέδρας, που προσεγγίζουν άτομα και κλάμπ μας καλά θα είναι αυτοί που ξαφνικά τώρα μας “αγάπησαν” να ζητήσουν και καμιά συγνώμη για όλα όσα μας κατηγορούν δεξιά και αριστερά πολλά χρόνια τώρα, κάποιοι δε από αυτούς από την εποχή που έφτιαξαν κλάμπ στην Φιλαδέλφεια ώστε να γίνουν το οδόφραγμα τυχόν επιστροφής του βάτραχου και που σήμερα μετά τις θεαματικές τους κωλοτούμπες τους έγιναν ακόμη και ασπίδα του.
Δεν γίνεται να εμφανίζεσαι χωρίς να τρέχει τίποτα και με δύο “γλυκόλογα” να ξεχνάς τι έλεγες μόλις προχτές. Ξέρω ότι η αφέλεια η δικιά μας και η καλή πίστη ότι δεν είναι όλοι πονηροί αλλά μας δένει η Α.Ε.Κ.
Το είμαστε όλοι Α.Ε.Κ. δεν μπορεί να ισχύει όποτε τους βολεύει, ούτε ότι δεν έχουν πρόβλημα με την Οικογένεια, ίσως μόνο λίγο με τον ΧΧ και κάνα δύο ακόμα.
Στην 2 εκεί ψηλά θα χτυπάει η Καρδιά του Αετού, θα καίει το φιτίλι της Μπόμπας. Προσδεθείτε η πτήση ξεκινάει...
Στον Ωροπό ξεκίνησε μια προσπάθεια, χαμηλόφωνα αλλά με προσδοκία για κάτι καλό και σταθερό. Στο χέρι των παιδιών εκεί είναι μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε. Το μέλλον θα δείξει.
Στην Ορεστιάδα ο Χρήστος, ο Γιώργος και τα άλλα παιδιά ακόμη δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο άδεια παραμένει η πλατεία, πόσο ορφανή είναι η Α.Ε.Κ. εκεί ψηλά στην Ακριτική πόλη του Έβρου. Μια απόφαση είναι που πρέπει να την πάρετε... Εμπρός!
Οι αφίξεις στην μέση του Αιγαίου και το κέντρου του Κόσμου συνεχίζονται. Ο Ταρακάνοφ έστειλε αντιπροσωπεία αφού δεν μας καταδέχεται λόγω Μυκόνου. Ο Γκανάς χάθηκε την Κυριακή στο ραντεβού, η τραγουδίστρια μας προσπαθεί να αποφύγει το ...μοιραίο! Ο Θάνος μας έφερε λίγο Κόβεντρυ μαζί του, η Δώρα και η Σίλια μου θύμισαν με τον τρόπο τους πόσο όμορφο είναι να είσαι Α.Ε.Κ. ενώ δραπέτευσε από το Λονδίνο και ο Χρήστος και ήρθε για λίγες ανάσες και μπόλικα τζόνυ. Ο Αρχηγός μου είπε θα έρθει για καφέ και έχουμε ακόμη συνέχεια...και κάτι άσχετο ήρθε και η Τζούλια με το τρομπόνι!
O Δρόμος για την Νέα Φιλαδέλφεια είναι ακόμη μακρύς, το ενθαρρυντικό όμως είναι ότι βήματα γίνονται. Χάρηκα για τις δηλώσεις του Χάρη Τομπούλογλου, ενός εκ των υποψηφίων για την Δημαρχία. Δεν μπορώ να ξέρω πόσο ανταποκρίνονται στην αλήθεια αλλά σαν δηλώσεις είναι θετικές. Η Α.Ε.Κ. είναι το πιο ζωντανό κομμάτι της Νέας Φιλαδέλφειας αλλά και η ιστορία της και χρέος έχουν όλοι να πορευτούν προς την ανέγερση και πάλι του Ναού μας.
Είμαστε έτοιμοι για Λευκορωσία...Στην Αλεξανδρούπολη όλα ήταν μαγικά και ORIGINAL!
Κυκλοφορούμε και στο διαδίκτυο στο http://skepastiskagkela.blogspot.com τώρα και στο Facebook
Επίσης ρίξτε και μια ματιά εδώ...τα παιδιά από το Σκαλάκι Κλάμπ καταθέτουν τις απόψεις τους. http://dusanfygeapothnaek.blogspot.com/ ενδιαφέρον φαίνεται!
Έχουμε ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η ΑΕΚ που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.
Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας... Ο Αύγουστος σημαδιακός μήνας και γυρνώντας στην μηχανή του χρόνου αυτή μας βρίσκει στο 1985 όπου η Μαμά απέκτησε το πρώτο της παιδί. Μετά από πολλά χρόνια και με μια μικρή παύση η ταμπελίτσα στο Μπραχάμι θα πάρει και πάλι την θέση της εκεί που πρέπει. Μου χαμογέλασε και ο Κώστας ένα βράδυ στο όνειρο μου...
paRa-NOID
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου