Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Της Σκεπαστής τα Κάγκελα 05-12-2010

· Που πας καημένη Βασίλισσα μου;. Σχεδόν μόνη και έρημη, ταλαιπωρημένη, έρμαιο στις ορέξεις του κάθε αντιπάλου, φαγοπότι του κάθε μάνατζερ. Και ο κόσμος σου πολύ μακριά και αυτοί οι λίγοι που είναι κοντά που να βρούνε δύναμη να ζεστάνουν λίγο την Καρδιά. Το ευχάριστο πρωινό στο Περιστέρι την προηγούμενη Κυριακή μάλλον ήταν μια παρένθεση.


· Και ο Φιλίππου πολύ μακριά και όσο υπάρχουν καλοθελητές, λαμπρόπουλοι κούνουπες και δεν συμμαζεύεται απλά το χάσμα θα βαθαίνει. Το αναπόφευκτο μοιάζει τόσο κοντά. Σαν τον καρκίνο σου τρώει τα σωθικά αυτή η κατάσταση και φάρμακο να φύγει ο πόνος δεν φαίνεται να υπάρχει.

· Μόνη μου απορία προς τον κόσμο μας, εάν βλέπαμε την ομάδα ποδοσφαίρου σε αυτά τα χάλια όπως με το Μπάσκετ πόσο ασυγκίνητοι θα μέναμε, πόσο απαθής, πόσο θα είχαμε πάρει τους δρόμους και θα σιχτιριάζαμε τα πάντα; Μήπως να φέρουμε τον βάτραχο, έστω και χωρίς δίπλωμα προπονητή, εδώ δεν έχει για το ποδόσφαιρο εκεί θα κολλήσουμε, στην θέση του Μηνά να αποκτήσει ενδιαφέρον το θέμα;

· Ντράπηκα χτες και ο πόνος συνεχίζεται…Δώστε λύση!

· Χαθήκαμε στο 90 φεύγα την προηγούμενη εβδομάδα και χάσαμε το ραντεβού μας με την στήλη, κάτι το οφσάιντ καπνογόνο, κάτι τα ατελείωτα χυμένα….δάκρυα χαράς, κάτι να βλέπεις την Ακρόπολη φωτισμένη …να μοιράζεις και λουλούδια!!! δεν ήθελε και πολύ. Ε αυτή την εβδομάδα τον ξαναβρήκαμε τον δρόμο μας.

· Βρε τι ήταν αυτό πάλι. Αυτή η Α.Ε.Κ. μας έχει μόνιμα σε εγρήγορση. Από την απόλυτη τραγικότητα της Καβάλας σε μια μετρημένη και καθαρά επαγγελματική εμφάνιση έναντι των υπεροπτικών γαύρων και πόνο όλοι στο λιμάνι.

· Πόσο με τρελαίνει να βλέπω αυτή την ομάδα να μάχεται, και πόσο αρρωσταίνω όταν την βλέπω να αγωνίζεται σαν ομάδα συνταξιούχων.

· Ευτυχώς ο «άμπαλος» Μπλάνκο βρέθηκε εκεί που έπρεπε και ξέρει να παίζει πολύ καλά σε αυτή την θέση και έπραξε αυτό που ξέρει καλύτερα. Και να ...Μλπανκοοοοοοοογκοοοοολ! Πόσο με εκνευρίζουν όλοι αυτοί που τον έχουν ήδη καταδικάσει που του σέρνουν τα χίλια μύρια. Περαστικά τους.

· Όπως περαστικά μετά από έντονη ψυχοθεραπεία στον βλάκα που όσο πανηγύριζαν οι παίκτες το γκολ είχε την φαεινή να τους πετάξει μπουκάλι για τα πανηγύρια, τρελάθηκε και ο Τραϊιανός και με το δίκιο του.

· Όπως περαστικά και ψυχοθεραπεία σε όλους αυτούς που ενώ κερδίζει η Α.Ε.Κ. την έχουν δει να ζούνε τελικά μόνο για να κάνουν μπάχαλα και να επιδεικνύουν τον εγωισμό τους.

· Τα λόγια του Ισπανού προπονητή μετρημένα, σωστά και διαβασμένα. Και πριν και μετά τον αγώνα. Και μόνο να ακούω από το στόμα ενός Ευρωπαίου να μιλάει για Κωνσταντινούπολη… με φτιάχνει πολύ!

· Μεγάλοι μάγκες και αυτοί οι γαύροι, αυτό δε το καλόπαιδο ο Μώραλης, μα τι μπουμπούκι του σύγχρονου ελληνικού ποδοσφαίρου είναι λέμε; Ενώ ο άλλος ο Τάσος, έφαγε και ψωμί από μας, πάλι πήγε να κάνει τα μαγικά, αλλά έφαγε πόρτα. Αυτά είναι και μου αρέσουν. Να σου μιλάνε μετά οι γαύροι και για φιλοξενία μάλλον νομίζουν ότι απευθύνονται σε …γαύρους!

· Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλη την ομάδα και τον κόσμο καθώς και όλους αυτούς που δεν κρέμασαν τα πανό τους που τίμησε με τον πιο απλό και ΑΕΚτζήδικο τρόπο τον αδικοχαμένο Κώστα. Χαιρετισμούς στους άλλους εκεί ψηλά ρε φιλαράκο…

· Περάσαμε αλώβητοι και από το Σπλίτ, σίγουρα δεν ένιωσα ωραία που δεν υπήρχε Κιτρινόμαυρη φωνή και παρουσία, απλά αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά όπου δεν πάει η ORIGINAL ε δεν πάει και κανείς άλλος. Πάντως σήμερα εάν δεν φύγουμε από το Περιστέρι με το διπλό θα με ενοχλήσει πολύ κυρίως για την παθιασμένη συμπεριφορά που είχαν με τον γαύρο αλλά και τις ηρωικές λασπομαχίες στην Κροατία που συνοδεύτηκε από μια πολύ μεγάλη νίκη. Πάμε για το διπλό λοιπόν σήμερα και προσοχή στις προκλήσεις και τις παγίδες των βαζελόγαυρων «συντρόφων» της συνοικίας. Άλλωστε και τα περσινά στο μπάσκετ είναι ακόμη νωπά αλλά και εκείνα που έγιναν το 2005 και ουσιαστικά χαντάκωσαν την Οικογένεια, την Α.Ε.Κ. αλλά και τον άνθρωπό μας τότε αλλά που μυαλό!

· Το έχω ξαναγράψει, μας περιμένουνε στην γωνία. Όσο θα βλέπουν ότι έχει κάτι να δώσει αυτή η Α.Ε.Κ. τόσο να είμαστε έτοιμοι για όλα. Τώρα βρήκανε με το παραμικρό να τιμωρήσουν τον Αδαμίδη. Ίσως δεν τους άρεσε που εμφανίστηκε στην Σούπερ Λίγκα …αεράτος. Το είχαν συνηθίσει το μαντρί τους οι πρασινοκόκκινοι μόνο για την πάρτι τους. Γιαυτό και έστειλαν παρατηρητές με υπερβάλλον ζήλο που τα βλέπουν όλα και τα γράφουν όλα. Άραγε στο Καραϊσκάκη γιατί δεν στέλνουν τους ίδιους;

· Το ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ της Α.Ε.Κ. στο Χάντμπολ ελάχιστους συγκινεί. Που να υπήρχε και μια βαρβάτη διοίκηση πίσω από αυτά τα παιδιά. Ένας άνθρωπος να δώσει πέντε φράγκα να στηρίξει, να βοηθήσει. Με μισή ομάδα, χωρίς λεφτά και εάν θέλει και ο Θεός θα τους τρελάνουμε όλους. Λυπήθηκα που τελικά δεν έφτασα στο Μίνσκ. Ένα τεράστιο μπράβο στους Ήρωες του Λονδίνου που πρόλαβαν να δούνε δέκα λεπτά αγώνα αλλά και σε μια χούφτα ακόμη άτομα που ακολούθησαν την αποστολή. Ραντεβού στην Λισσαβόνα και πάμε για πρωτάθλημα…

· Ένα μεγάλο μπράβο και στα πιτσιρίκια του μίνι εφηβικού στο Χάντμπολ. Τρεις άνθρωποι βρεθήκαμε δίπλα τους στο Κορωπί, πέρα από τους γονείς. Με το ζόρι να συμπληρώσουμε ομάδα αλλά έστω και έτσι υπάρχουμε και εκεί. Πολύ τα χάρηκα αυτά παιδάκια που με ότι είχαν έδιναν και ας απείχαν πάρα πολύ πίσω αγωνιστικά από τους αντιπάλους τους. Που κάνουν προπόνηση σε ένα χώρο που μακάρι να λεγόταν χώρος προπόνησης και με ένα σωρό ακόμη δυσκολίες. Αλλά τι τα λέω σιγά μην σας ενδιαφέρει τους περισσότερους.

· ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ …και τα λόγια περιττεύουν. Κάντε αυτό που πρέπει. Κάντε το Σωστό και το δίκαιο. Η Α.Ε.Κ. ΣΠΙΤΙ της! Είμαστε σε καλό δρόμο λέμε…πάμε για τα καλύτερα.

· Ταξίδεψε με σε ένα ταξίδι χωρίς πυξίδα για οπουδήποτε, μαζί σου να εμε και δεν φοβάμαι λέω τίποτα, άλλοι κοιτούν Ουρανό και χάνονται…εγώ έχω εσένα στην Καρδιά και απογειώνομαι.

· Έχουμε την ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η Α.Ε.Κ. που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.

· Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας…Οι δυσκολίες υπάρχουν για να μας δυναμώνουν, όχι για να μας λυγίζουν και αυτό να τον έχουμε υπόψιν μας όλοι εμείς που στηρίζουμε την Οικογένεια με πράξεις και ουσία και όχι για την μόστρα και την ταμπέλα.

Για την υπογραφή
Διονύσης ΜπRαχάμι
…έτσι για να θυμόμαστε τα παλιά και να ετοιμάζουμε τα επόμενα


Δεν υπάρχουν σχόλια: