Να γράψω τι; Τα γράφω και τα σβήνω. Άχρηστα μου φαίνεται όσα λόγια και να γράψω. Ντροπή λέμε. Πίκρα, κατάντια. Μαύρο Σάββατο το χτεσινό, από αυτά που σε κάνουν να θέλεις να φύγεις πολύ μακριά, να πιείς όσο δεν πάει μπας και το διαγράψεις από το μυαλό, να βγεις και να τα κάνεις κομμάτια ή απλά να πάρεις μια σημαία με τον Δικέφαλο και να κάνεις βόλτες στο κέντρο της Αθήνας με μόνη παρέα την βροχή να σε μαστιγώνει και οι διάφοροι περαστικοί να σε κοιτάζουν με απορία!
Δεν σε αφήνει αυτή η ομάδα να ησυχάσεις, να χαρείς, η πίκρα μοιράζεται απλόχερα. Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε “μάγκα¨τον κουράδα που έχει το θράσος να κάνει και δηλώσεις για την Α.Ε.Κ. Αυτά που είδα χτες, αυτοί που χτες φόραγαν την φανέλα μέχρι το τέλος της χρονιάς ούτε τα μάτια να σηκώσουν για να μας αντικρύσουν δεν πρέπει. Να φροντίσουν από εδώ και πέρα να προσέχουν, δεν με καλύπτουν όποιες δικαιολογίες κούραση κτλ. Κτλ.
Δεν γίνεται, πρέπει να πληρώνουμε πολλές αμαρτίες. Πρέπει το σύμπαν να συνομοτεί εις βάρος μας, ίσως έτσι μας βολεύει να λέμε, μάλλον όμως εμείς βγάζουμε μόνοι τα μάτια μας, χρόνια τώρα να τρώμε τις σάρκες μας και να μπλέκουμε σε δεκάδες πλέον και κάθε είδους εμφύλιες διαμάχες για το ότιδήποτε. Από το εάν είναι καλή η γραβάτα του Παππά μέχρι και σε τι γλώσσα πρέπει να φωνάξουμε το επόμενο σύνθημα για να νιώσουμε ...πολυπολιτισμικοι ούλτρας οπαδοί! Έχουμε όλοι άποψη για όλα και χάσαμε την απλή και αγνή μας αγάπη για την Α.Ε.Κ.
Το 2004 είχαμε την τεράστια ευκαιρία σε όλα τα επίπεδα να διορθώσουμε πάρα πολλά. Πολλά φάνηκαν να φτιάχνουν και το νερό να μπαίνει επιτέλους μετά από πολλα χρόνια στο αυλάκι. Δυστυχώς όλα πρόσκαιρα και εφήμερα, σαν την χαρά ενός πρωταθλήματος ένα πράγμα όπως με αυτή την ανοησία που ήθελαν να μας περάσουν τα επιτελεία δημοσίων σχέσεων του άνθρωπού μας, όλα τελικά μια φούσκα εντυπωσιασμού και στηριγμένα σε ένα πρόσωπο που ενώ ήταν αποδεκτός από το συντριπτικό ποσοστό του κόσμου της Α.Ε.Κ. φάνηκε τόσο μα τόσο λίγος. Και πλέον λουζόμαστε τα αποτελέσματα.
Έ δεν είναι δυνατόν να ξεφτιλίζεις τις Κουλοπράσινες χορεύτριες με συνοπτικές διαδικασίες και με με έναν έφηβο Λυμπερόπουλο και και να έρχονται οι γαύροι του Βόλου και να σε κάνουν γιο-γιο και να σου φορτώνουν στην ιστορία σου μια από τις πιο ντροπιαστικές ήττες. Λίγο από την μαγκιά των παικτών του Χάντμπολ, των απλήρωτων, αυτών που με το ζόρι απαρτίζουν ομάδα, να είχε αυτή η ομάδα δεν θα φτάναμε να βλέπουμε αυτό το αίσχος χτες στο ΟΑΚΑ.
Νικάς τις βαζέλες έχεις ανοδική πορεία και σε πιάνει μανία αυτοκαταστροφικότητας και τα διλαύεις όλα και άντε πάλι από την αρχή. Τι να πεις τώρα για τον διαχειριστικό έλεγχο που με τόση επιμονή ζητούσαν τόσοι τόσο καιρό και που ντύθηκε στα ερυθρόλευκα το μέχρι προχτές πιο ακριβοπληρωμένο παλτό της ομάδας! Όχι δεν μου έλειψε χτες για να βρω δικαιολογία.
Η ομάδα είναι άρρωστη και όχι μόνο στους παίκτες που απαρτίζουν το ρόστερ της, που όπως και να το κάνουμε και ταλαιπωρημένοι είναι και λίγοι. Είναι και η διοίκηση που έχει απομείνει που όσο καλές προσπάθειες και αν έχει κάνει, πρέπει να προσπαθήσει ακόμη πιο πολύ να την αγκαλιάσει ο κόσμος ή έστω να την νιώσει. Είναι και ο κόσμος, ένας κόσμος που πήρε απουσία χτες στο Μαρούσι, ένας κόσμος που με τεράστια ευκολία θα γυρίσει ακόμη πιο πολύ την πλάτη τώρα.
Εντάξει υπερβάλλω, δεν ήταν παλτό το μουσλίμι, ρόμπα βεδουίνου ήταν που ενώ πήρε από την Α.Ε.Κ. τα περισσότερα από άποψης χρημάτων αλλά και αγάπη από τον κόσμο φρόντισε και ελάχιστα να δώσει πίσω αγωνιζόμενος, συνέχεια να αποτελει το πρόβλημα μέσα στην ομάδα και με τις πρώτες δηλώσεις του στον γαύρο φρόντισε να γυρίσει την πλάτη για τα καλά στον κόσμο της Α.Ε.Κ. δείχνοντας την υποτέλεια του μπροστά στο μεγαλείο του... θρύνου!
Ειλικρινά δεν με χάλασε καθόλου που το ξεφορτωθήκαμε Βέβαια εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι πως όσοι ενοχλήθηκαν από την μετακόμιση του στον γαύρο είναι οι ίδιοι που δεν ενοχλήθηκαν όταν τον αποκτήσαμε χρυσοπληρώνοντας τον και κάναμε μάγκα τον Τσακιρονιόνιο με τα λεφτά μας.
Ας πιάσω τώρα και τον ...ελλειπή διαχειριστικό έλεγχο που όμως έστω και έτσι έδειξε απόλυτα πόσο αποτυχημένη ήταν και οικονομικά η διαχείρηση της ΠΑΕ από τον άνθρωπό μας. Ουσιαστικά κατάφερε να μας γυρίσει πιο πίσω από εκεί που την πήρε την ομάδα, αυτός, οι κολλητοί του και οι διάφοροι χρηματοδότες που τον εμπιστευτήκαν με κλειστά τα μάτια το 2004. Τόσο πίσω που μέχρι και οι καφέδες του Μάκαρου φαντάζουν ψιλολόγια.
Το χειρότερο δεν είναι όλα αυτά τα ποσά που φαντάζουν ρηχά ή υπερτιμολογήθηκαν αλλά που όλος ο κόσμος της Α.Ε.Κ. πίστευε ότι ξεκινούσε μια νέα εποχή που δεν θα είχε καμία σχέση με όλη εκείνη την λαμογιά που βασίλευε χρόνια στην ΠΑΕ. Τελικά η απογοήτευση ήταν μεγάλη για όλους και όσο πιο γρήγορα βγάλουμε μια άκρη και το ξεπεράσουμε τόσο το καλύτερα. Βέβαια τώρα με την επέμβαση εισαγγελέα ή εμπλοκή του ΣΔΟΕ δεν μπορώ να ξέρω που θα καταλήξουμε.
Απο την μία να γίνουμε εύκολα θύματα του συστήματος και πρότυπο εξυγίανσης, εδώ γελάνε, την ίδια στιγμή που σε άλλες ΠΑΕ γίνονταν και γίνονται τα ίδια και χειρότερα ή πολύ απλά να βολευτούν όλοι με το κουκούλωμα και πάμε παρακάτω. Άλλωστε στην Ελλάδα ζούμε όπου η αλήθεια δεν είναι ποτέ ολόκληρη και το ψέμα και η λαμογιά βασιλεύει, συνηθισμένα πράγματα και οι δύο περιτπώσεις.
Πλέον έχουμε μείνει με τον Αδαμίδη μπροστινό, τον Παππά πιο πίσω και τον Νοτιά κάπου χαμένο στο βάθος. Έστω και έτσι καλούμαστε όλοι να προχωρήσουμε μπροστά. Και ο κόσμος που έτσι και αλλιώς πάντα εδώ θα παραμένει, αλλά και αυτοί ...όσο τουλάχιστον νομίζουν ότι αντέχουν την "βλακεία". Δεν είναι θέμα βάζω πλάτη και να τους στηρίξω, αδιαφορώ κιόλας εάν στην τελική κάποιοι το βλέπουν και έτσι. Εάν είναι να ψάχνομαι συνέχεια να βρώ ψεγάδια θα βρω και σε δαύτους αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.
Το πάθημα με τον Φιλίππου και το δραματικό αδιέξοδο της Βασίλισσας σήμερα δεν θα ήθελα με κανέναν τρόπο να το πάθουμε στο ποδοσφαιρικό τμήμα και όσο πιο κοντά έρχεται λύση του πρωτοδικείου τόσο με τρομάζει η ολική πλέον συντριβή της Α.Ε.Κ. σε όλα τα επίπεδα. Εάν πράγματι υπάρχει άλλη λύση και δεν μιλαώ για μυθεύματα τύπου Σικάγου αλλά για κάτι χειροπιαστό και αληθινό δεν νομίζω να θέλει και πολύ ο Παππάς και οι υπόλοιποι να συνεχίζουν την ...βλακεία. Μέχρι τότε όμως αυτούς έχουμε και με αυτούς προχωράμε.
Ας διαλέξει λοιπόν ο καθένας τι επιδιώκει και τι θέλει. Εαν με ικανοποιεί το παρών; Φυσικά και όχι αλλά σίγουρα έχω το αύριο ακόμα μπροστά μου.
Κάθε βήμα της Βασίλισσας πλέον φαντάζει σαν τελευταίο. Το μοιραίο φαίνεται αναπόφευκτο εκτός εάν εμφανιστεί κανείς από μηχανής θεός και σώσει την παρτίδα. Δεν υπάρχει μέλλον και η ελπίδα έχει ξεθωριάσει επικίνδυνα. Οι απεγνωσμένες κραυγές του Μηνά δεν είναι ικανές να ξυπνήσουν τον κόσμο της Α.Ε.Κ. που απαθής περιμένει και αυτός από ότι φαίνεται να έρθει το μοιραίο.
Πρέπει να βρούμε τρόπο να πλησιάσουμε τον Φιλίππου, όσο η ΚΑΕ του ανήκει μόνο αυτός έστω και θεωρητικά φαίνεται να υπάρχει. Δεν βλέπω κάτι άλλο, δεν βλέπω φως, σκοτάδι... τίτλοι τέλους!
Για μια ακόμη οι ξεφωνημένες αδερφές χτύπησαν νυχτιάτικα, αυτή την φορά και με γκαζάκια! Ναι κατάφεραν να σπάσουν 2 τζάμια! Συγχαρητήρια!
Έχουμε την ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η Α.Ε.Κ. που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.
Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας…και όπως φροντίζει να μου θυμίζει ο Ματθαίος, που μαζί με μια χούφτα παιδιά πάμε να στήσουμε ακόμη μια φωλιά της Οικογένειας, όλοι στην Α.Ε.Κ. είναι αναλώσιμοι μόνο εμείς μένουμε μόνιμα εδώ, δίπλα της. Κρατάτε γερά Αδέλφια...
Για την υπογραφή
Διονύσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου