Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Της Σκεπαστής τα Κάγκελα 31-01-2010


Στα Τρίκαλα στα δυό στενά. Όχι δεν μας έκλεισαν, δεν φυλάκισαν τις ελπίδες μας, δεν μας έκοψαν τα φτερά και υπό την Μαεστρία ενός ανθρώπου μας από τα παλιά, ενός Μοϊκανού, η Βασίλισσα στάθηκε όρθια για να κάνει το επόμενο της βήμα.

Βήμα, βήμα θα το πάμε το πράμα από εδώ και πέρα, δεν υπάρχει αλλιώς, εάν φυσικά μας ενδιαφέρει να σωσούμε την Βασίλισσα και όχι να ζήσουμε μαύρες σελίδες της ιστορίας της, ήδη ζούμε δύσκολες μέρες, ας μην τις χειροτερέψουμε.

Βέβαια αυτό εξαρτάται και τις τάσεις εγωισμού του Μπάμπη, που τόσο μας “μάγεψε” με τον παντελονάτο-φευγάτο αλλά και εκείνο το χέρι που με ευκολία μπορεί να πετάξει το επόμενο κουτάκι μπύρα ή πλαστικό με παγάκια, ακόμη και η ηλίθια συνήθεια να ανάβουμε καπνογόνο σε κλειστό, λες και έχουμε περίσσευμα τα λεφτά να πληρώνουμε ανόητα πρόστιμα.

Βασικά χτες δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε, άλλωστε μετά το ντου του Αλέκου στο ημίχρονο στα αποδυτήρια και το γρήγορο σεμινάριο για το τι σημαίνει, Α.Ε.Κ. Βασίλισσα, Γκέκος και Μοϊκανοί οι παίκτες πήραν το μήνυμα και το -5 έγινε τελικά +6 και δεν πειράζει που δεν καλύψαμε την διαφορά, εάν δεν σπαστεί και πάλι η χημεία, όπως έγινε μερικές εβδομάδες πριν για να ξεφορτωθούν τον Φλεβαράκη, είμαι σίγουρος ότι στο τέλος δεν θα μας νοιάζει καμία διαφορά.

Με χίλια δυό μπλόκα, από αγρότες και περιπολικά, με τα προτόγονα μέτρα αντιμετώπισης της βίας, γειά σου κύριε Υπουργέ Προ.Πο, με την απαγόρευση ελεύθερης μετακίνισης Ελλήνων πολιτών ανά την χώρα, φαίνεται δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης για αυτή την χώρα έχουν μόνο οι λαθρομετανάστες, έτσι και αλλιώς όμως το ποτάμι αυτό έφτασε στον προορισμό του και το πάρτάκι άρχισε πίσω από την μπασκέτα!

Παρά λοιπόν τα προβλήματα και τα μπλόκα το λεωφορειάκι που ξεκίνησε από την Λεωφόρο Αλέξανδρας αλλά και αρκετά ΙΧ βρήκαν τον τρόπο να τρυπώσουν και στην πόλη των Τρικάλων αλλά και στο γήπεδο. Ένα τεράστιο Μπράβο στα Αδέρφια των Τρικάλων και της Καρδίτσας. Ζήσαμε μαγικές βραδιές Ηρώων σαν και αυτές της Πάτρας εκείνα τα χρόνια τα παλιά όπως θα έλεγε και ο Φώτης.

Σειρά τώρα έχουν οι Γεννίτσαροι της προσφυγιάς. Πόσο τυχερά είναι τα χνουδωτά που θα παίζουν σε άδειο κλειστό. Γλυκό στο πιάτο τους είναι η τιμωρία του Ελληνικού για τα ανόητα επεισόδια με τον γαύρο. Ας φροντίσουμε τουλάχιστον το γλυκό αυτό να τους το σερβίρουμε με μπόλικη δόση κυανίου και να τους στείλουμε για φύτεμα στην πλατεία τους. Το πολύ πολύ να ξανακάνει πάλι ντου στα αποδυτήρια μας ο Αλέκος και να ποτίσει τους δικούς μας ...κηροζίνη!

Γκέκο Μηνά στο Γεώργιος Μόσχος παίζουμε μια ακόμη φορά...πόσο όμορφα ακούγεται στα αυτιά του κάθε Ενωσίτη. Η χθεσινή βραδιά νομίζω είναι αφιερωμένη σε όλα εκείνα τα απογεύματα που ζούσαμε στο κλειστό του Ιωνικού και αργότερα στο Γ. Μόσχος!

Με έπιασαν οι αναμνήσεις του τότε, Γ. Μόσχος, Ν. Γκούμας, καφεδάκι στην Βυζαντινή, ουζάκι και μεζέ απέναντι από τον παλιό Σίμο, γύρο στο γυράδικο, η μυρωδιά του βρώμικου, οι δεκάδες μικροέμποροι με τα κασκώλ και τις φωτογραφίες, τα παιδάκια με τα Εφημεριδάκια, το στριμωξίδι να μπούμε στην Σκεπαστή μας. Στην Σκεπαστή μας...Στην Σκεπαστή μας...

Διαβάζοντας χτες τον Νίκο εδώ στην εφημερίδα και αυτά που έγραφε για το “Μπριττάνια” και την Νέα Φιλαδέλφεια με έπιασε ένα ρίγος. Σίγουρα μοιραζόμαστε το ίδιο όνειρο και το πιο όμορφο από όλα είναι ότι δεν είμαστε μόνο εμείς οι δύο με αυτό το όνειρο. Μακάρι το όνειρο να μπορούσε να το καταλάβει και ο Παππάς, να το νιώσει και ο Αδαμίδης που ξαναγύρισε στο Λονδίνο.

Το πρώτο πράμα για την Α.Ε.Κ. είναι το Σπίτι της, από εκεί ξεκινάνε ΟΛΑ. Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, κάθε μέρα που περνάει είναι πολύτιμη και έχουν ήδη περάσει 2.500 μέρες. Το “Μπριττάνια” είναι η Χρυσή ευκαιρία για την Α.Ε.Κ λέμε και έτσι λύνεται και το ...εμπορικό του θέματος που τόσο μας έχει ταλαιπωρήσει. Μια περιοχή όμως που μπορεί να ανήκει στην Πειραιώς όπου κάνει κουμάντο ο Σάλας αλλά που διάφοροι ιδιώτες και κυρίως ο Δήμος( ο δικός μας ντε αυτός της Νέας Φιλαδέλφειας!) έχουν ορέξεις.

Εάν ήμουν Παππάς θα το είχα ήδη αγοράσει, αν ήμουν Παππάς και είχα όρεξη να συνεχίζω να στηρίζω την Α.Ε.Κ. και όχι μόνο την ποδοσφαιρική όπως έμπρακτα μας δείχνει, γιατί εντάξει μπορεί να τους έχουμε σούρει τα αμέτρητα αλλά ευτυχώς υπάρχουν και κάποιοι Α-μέτοχοι που φαίνεται ότι το πονάνε το θέμα και επαναλαμβάνω όχι μόνο για το ποδόσφαιρο, θα έκανα και την επόμενη κίνηση.

Άλλωστε και επιχειρηματικά να το δεις το θέμα, γη είναι δεν θα χάσει την αξία της και την καπαρώνεις και για την Α.Ε.Κ. και δίνεις το δικαίωμα έτσι να ελπίζουμε όλοι ότι μπορούμε να βρούμε το Σπίτι μας.

Δυστυχώς όμως δεν είμαι Παππάς, ούτε τα λεφτά του έχω, ούτε τις επιχειρήσεις του. Μόνο όνειρα έχω και μαλιστα πολλά. Και υπομονή έχω αλλά ειλικρινά δεν ξέρω για πόσο ακόμη. Επίσης έχω και αναμνήσεις για όλα αυτά που έχω ζήσει και είμαι σίγουρος ότι θα έχει ζήσει και ο Παππάς, που δεν ανακάλυψε την Α.Ε.Κ. μετά το 2004 και μετά το φιάσκο Νικολαίδη όπως τελικά εξελίχθηκε.

Κάτι τέτοια γράφω και τρελλαίνεται και ο Μάρκος και αύριο αντί να πουλάει κάνα ψάρι εκεί στο Μπραχάμι πάλι θα αναρωτιέται που είναι ο Μελισσανίδης και γιατί δεν εμφανίζεται. Μάρκο μου ο Τίγρης υπάρχει μόνο για να βάζει πλάτη να καπνίζει το πούρο του στα επίσημα λέμε και όχι τίποτα άλλο αλλά μας τέλειωσαν και οι φούσκες από το αμέρικα αλλά τι να λέμε αυτό ακόμη δεν μπορεί να το δει ο Μπάμπης εκεί στο Ελληνικό, εύκολο είναι να το δούνε όλοι;

Για τα σημερινά δεν έχω πολλά να πω, μακάρι όπως ταπεινώσαμε τον γαύρο να κάνουμε και τις βαζέλες, άλλωστε το ίδιο σιχαμένοι είναι, η πληγή της αθλητικής και όχι μόνο κοινωνίας, και μπορώ να πω ότι οι σημερινοί είναι και πιο γλοιώδης. Και μακάρι όπως έγραφε και η ιστοσελίδα της Μαμάς οι παίκτες μας να μην παίξουν για τα 150.000 αλλά για το ΕΝΑ ευρώ, να τους ξεφτιλίσουν και να τους χαρίσουν και το ευρώ!

Την βατραχολογία θα την αφήσω για την επόμενη εβδομάδα, έτσι και αλλιώς από ότι έμαθα θα έχει πλήρης ρεπορτάζ για τα συνταξιοδοτικά ο Αυτιάς.

Με το μυαλό στην Βασίλισσα που γνώρισα μια βραδιά πίσω στο 1981 σε ένα Αλεξάνδρειο κατάμεστο με σκουλίκια και από τότε ερωτεύτηκα. Με το μυαλό στην Ορεστιάδα όπου το μπαλκόνι στον δεύτερο όροφο στην πλατεία είναι ακόμη ορφανό. Που θα πάει θα το καταλάβεις “Καράφλα” γιατί πρεπεί να υπάρχει σημαία με τον Δικέφαλο και την Μπόμπα στο μπαλκόνι.

Κυκλοφορούμε και στο διαδίκτυο στο http://skepastiskagkela.blogspot.com

Έχουμε ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η ΑΕΚ που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.

Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας... Η Μάνα Α.Ε.Κ κόβει την Πίτα της μεθαύριο. Πως περιμένω να ακούσω ότι προχωράμε και πιο πέρα. Ο Αετός πρέπει να ανοίξει τα φτερά του...Η Νέα Φιλαδέλφεια μας περιμένει. Καλημέρα ΑΕΚάρα μου...Ξεσκίστε τις βαζέλες!

paRa-NOID

Δεν υπάρχουν σχόλια: