Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Της Σκεπαστής τα Κάγκελα 28-02-2010


Να χαρώ εγώ 4x4! Μιλάμε η ομάδα ούτε για Λάντα Νίβα δεν κάνει, ούτε καν για γιούγκο να το γυρίσουμε λίγο στα γιουγκοσλάβικα και στις εποχές Τίτο που τόσο λάτρης του είναι ο λιμοκοντόρος του πάγκου. Όταν όλοι καταλάβουν ότι με τον βάτραχο δεν έχουμε να πάμε πουθενά ίσως καταφέρουμε να κάνουμε όλοι μαζι ένα βήμα παραπέρα.

Πάλι καλά που ο κόσμος που βρέθηκε χτες στο ΟΑΚΑ δεν πανηγύρισε για το τρίποντο, κάτι που με ξάφνιασε με τον σκουλικάρη που στο τέλος πανηγυρίζαμε λες και πήραμε τίτλο, αντιθέτως μάλλον άρχισε να καταλαβαίνει ότι η φούσκα του βάτραχου δεν έχει μέλλον, γιατί όταν δεν μπορείς επι 80 σχεδόν λεπτά να σηκώσεις το κεφάλι να δεις μπάλα σίγουρα δεν φταίνε μόνο οι παίκτες και οι α-μέτοχοι γιαυτό το χάλι.

Και όποιος θέλει να βλέπει και να λέει ότι βλέπει μπάλα αυτό από την σημερινή Α.Ε.Κ. δεν το έχει δει σε όλο το πρωτάθλημα παρά μόνο ελάχιστα λεπτά. Τώρα εάν ο παθιασμένος έρωτας κάποιων με τον βάτραχο τους κλείνει τα μάτια, τους προτείνω να τον φορτώσουν στην πλάτη να πάνε να βρούνε και τον “βάλτε πλάτη” που όλο πλάτη βάζει και πουθενά δεν υπάρχει και να ασχοληθούν με καμιά ομάδα με το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα του Πειραιά.

Ξέρω ότι ίσως είμαι η μοναδική φωνή που επιμένει να ασχολείται με τον αποτυχημένο προδότη που έχει ριζώσει σαν γαϊδουράγκαθο στον πάγκο της ομάδας, δεν πτοούμαι όμως και συνεχίζω σταθερά να πιστεύω ότι αύριο με αυτόν στον πάγκο δεν υπάρχει και ας φτιάξουμε όλες τις τρύπες στους Θρακομακεδόνες και ας λύσουμε όλα τα προβλήματα που παιδεύουν το τμήμα.

Θα το αντέξω να τον βλέπω στον πάγκο μέχρι το καλοκαίρι και ας με ταίζουν το παραμύθι ότι θα μας βγάλει και Τσάμπιονς Λίγκ, το βέβαιο είναι ότι δεν ξεχνώ ότι από Οκτώβριο μήνα ήμασταν έξω από όλους τους στόχους για κάτι καλό και τώρα το ρίξαμε στα ψίχουλα και στην ελπίδα να περάσουμε στο Τσου Λου και την ίδια στιγμή μέχρι και ο ...καρπουζάς του Εστορίλ να κάνει πάρτυ!

Μελαγχολικό Σαββατόβραδο το χτεσινό. Στο Ελληνικό πληρώσαμε με το παραπάνω τις άδειες εξέδρες και όση αξία είχε η αγχωτική νίκη στην Καβάλα μάλλον την πήρε ο άνεμος και την σκόρπισε. Βέβαια το πρόβλημα όπως τόνισε και ο Μηνάς ήταν και παραμένει το οικονομικό.

Αχ αυτό το οικονομικό! Βέβαια εκεί στην ΚΑΕ ακόμα περιμένουν την φούσκα του Σικάγου. Πιο πιθανό είναι βέβαια να σηκωθεί από τον τάφο η Βασιλειάδου και να μας έρθει από το Σικάγο να μας δώσει κάνα φράγκο παρά ο Μπόμπ και οι εδώ “φερέγγυοι” να μας δώσουν κάνα ντόλαρς! Και ο Μπάμπης να περιμένει, έτσι όπως περίμενε να μας σώσει και ο φευγάτος παντελονάτος.

Στην Σύρο οι άνδρες στο βόλεϊ δεν τα κατάφεραν και πλέον μάζι με τα όσα συνέβησαν μεσοβδόμαδα με τις καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον της Α.Ε.Κ. για χρέη προς πρώην αθλητές της, σαν να σκοτείνιασε απότομα. Φάνηκε από την αρχή ότι το πράγμα εδώ δεν είχε μέλλον, μάλλον πρόκειται για ένα τμήμα πολυτέλεια στην φτωχική μας Α.Ε.Κ. και όσο δεν μπορεί κάποιος να το αναλάβει η κατάσταση απλά θα χειροτερεύει.

Μια καλή ιδέα που κάπου έπαιζε για το τμήμα θα ήταν να το αναλάμβανε ο Κανελλόπουλος αλλά αυτό δεν θα άρεσε σε κάποιους, πρώτον για το “αμαρτωλό” του παρελθόν στην ΠΑΕ τα τελευταία χρόνια, αλλά και ότι θα μπορούσε να το σώσει! Άλλα άντε να πείσεις τον Κανελλόπουλο και τον κάθε Κανελλόπουλο τώρανα ασχοληθεί μετά το ...φλουρί στην πίτα της Μάνας που με τόσο ζήλο κάποιοι έτρεξαν να του δώσουν!

Δεν μπαίνω στο τριπάκι να ασχοληθώ με το “αμαρτωλό” παρελθόν του Τάκη ας ασχοληθούν μερικοί άλλοι πρώτα με το “αναμάρτητο” παρελθόν του Τίγρη που τον έχουν κάνει εικόνισμα σαν αυτό της Αγίας Αθανασίας από το Αιγάλεω ή με αυτό του κυρ-Αντρέα που κάνει μηνύσεις και αγωγές κατά της Α.Ε.Κ. και που τόσο δεν μασάνε τα λόγια τους τόσο ώστε να κάνουν ακόμη και την ...πάπια για τον κυρ-Αντρέα!

Στο Χάντμπολ κάναμε δώρο την νίκη και πλέον αυτό που βλέπουμε μπροστά μας είναι το Φάιναλ φορ και την ελπίδα για την κατάκτηση και πάλι ένος τίτλου. Όαση στην ξεραίλα της ΑΕΚοχώρας μας. Ένα Φάιναλ Φορ που τελικά θα γίνει στην Λαμία και όχι στο κλειστό της Πυλαίας... όπως θα ήταν το σωστό να μην αδικούμε και το καταπονημένο από την αμαρτωλή Αθήνα ξάδελφο σωματείο της Θεσσαλονίκης! Ας είναι και έτσι πάλι η ρημάδα η Αθήνα θα φταίει ...

Τα ευχάριστα έρχονται από την ποδηλασία. Διάβαζα και τον Ρομέο χτες, έβλεπα και τις νέες εμφανίσεις και αγαλίαζε κάτι μέσα μου και ας είναι η μόνη μου επαφή με την ποδηλασία μόνο αυτή με το ποδήλατο της κόρης μου.

Έχουμε ανάγκη από τέτοιους ρομαντικούς, τους έχουμε χάσει τελευταία, χάσαμε και τον Αντιχούλιγκαν, εβδομάδες μπόλικες έχω να τον δω, με τόσα στο κεφάλι του, τόσες υποχρεώσεις και τόσα τρεξίματα τον δικαιολογώ απόλυτα και αφήνω στον πόνο τους όλους αυτούς που μόνο σκοπό ζωής έχουν πως να τον μειώσουν, πως να γράψουν σε κάνα τηλεφωνικό θάλαμο και πως να βγούνε σε κάνα ραδιόφωνο ή ιστοσελίδα και να σπείρουν χολή.

Μεγάλωσα σε μια εποχή που ο ρομαντισμός και η Αγάπη για την Α.Ε.Κ ήταν αυτό που κυριαρχούσε, ακόμα και σε πράξεις αγριότητας, σε ντου και πετροπόλεμους ,σε κ...γήπεδα και κ...συνοικίες. Τα τελευταία χρόνια, μάλλον πέρασαν αρκετά πια, ο ρομαντισμός και η Αγάπη φαίνεται να έχουν αντικατασταθεί με τον τσαμπουκά, τις πιο πολλές φορές ανούσιο εώς ηλίθιο και το απέραντο ΕΓΩ του καθενός. Βάλαμε και κουκούλες και αντικαταστήσαμε τον ρόλο μας σαν οπαδοί με αυτό του και καλά αντάρτη πόλεων, αντικαθιστούμε ακόμη και την Μπόμπα με ...κόκκινα αστέρια, είναι της μόδας, σε λίγο θα καταργήσουμε και τον “ιμπερεαλιστικό” Δικέφαλο και θα πορευόμαστε με πυξίδα το χάος σαν τα τζάνκια που ψάχνουν να γίνουν από την πλατεία Εξαρχείων μέχρι αυτή της Ομόνοιας!

Συγνώμη αλλά κάπου το έχουμε θολώσει το πράμα, φαίνεται μας έπιασαν τα ντουμάνια και δεν ξέρουμε που πάμε! Όχι τίποτα άλλο αλλά διάβαζα και στο αγαπημένο...ιντυμήντια τις προάλλες τα απέραντα συναισθήματα...αγάπης που εκτρέφουν οι “σύντροφοι” για τα Αδέλφια μας και κάπου μπερδεύτηκα για το πόσο βάζουμε πάνω από τα Αδέλφια μας τους “συντρόφους” ή πόσο οι “σύντροφοι” θέλουν να τσακίσουν τα Αδέλφια μας! Θολωμένα πράγματα λέμε, θολωμένη κουλτούρα θα έλεγα εγώ!

Ας πάμε προς Νέα Φιλαδέλφεια μεριά. Ούτε αυτή την εβδομάδα είχαμε κάνα νέο για το Γήπεδο. Μην στεναχωριέστε τα μπαζα παραμένουν σταθερά στην θέση τους, το ίδιο και η Σημαία που ταλαιπωρημένη και ξεθωριασμένη περιμένει την νέα να μπει στην θέση της. Καταραμένος να είσαι ρε Γρανίτσα, damn your eyes που θα έλεγε και ο Johhny Cash!

Βασικά δεν είχαμε νέο και για το προπονητικό που θα είναι ΣΑΝ να ανήκει στην Α.Ε.Κ, ας μην το ξεχνάμε αυτό το σαν. Το νταλαβέρι ΠΑΕ με Νοτιά συνεχίζεται και αυτό μόνο καλό είναι αφού το τίμημα έχει πέσει και πρέπει να πέσει και άλλο.

Κυκλοφορούμε και στο διαδίκτυο στο http://skepastiskagkela.blogspot.com

Έχουμε ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η ΑΕΚ που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.

Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας... Η βροχή συνεχίζει να πέφτει, τα όνειρα μας παραμένουν πίσω από τα μαυρισμένα σύννεφα, που θα πάει θα ξημερώσει ένας λαμπερός Ήλιος και για εμάς!

paRa-NOID

Δεν υπάρχουν σχόλια: