Σάββατο 3 Απριλίου 2010
Της Σκεπαστής τα Κάγκελα 03-04-2010
Η Ανάσταση του Χριστού, η Ανάσταση της Φύσης είναι αυτά που μας περιτριγυρίζουν τούτες εδώ τις μέρες. Απομένει να έρθει επιτέλους και η Ανάσταση για την πολύπαθη Α.Ε.Κ. μας. Πόσα χρόνια την περιμένουμε; Ήμουν μικρός και γέρασα...Όπου και αν βρεθείτε πάντως αυτές τις μέρες, πιστεύετε ή δεν πιστεύετε, κάντε τον κόπο να ανάψετε ένα κερί για τους δικούς σας, για όλους αυτούς που αγαπάτε, για όλα αυτά που αγαπάτε.
Εάν έχετε διάθεση και όρεξη πάντως, και προλάβετε και τίποτα, κάνα ψαχνό δηλαδή και καμιά μπύρα, περάστε και από το Δωματιάκι την Κυριακή. Σύμφωνα με τις αποκλειστικές πληροφορίες της στήλης όλα έχουν προβλεφθεί και ο αμνός είναι έτοιμος να θυσιαστεί με ORIGINAL αισθήματα.
Στην Έδεσσα όλα κύλησαν υπέροχα...βέβαια κάπου στον δρόμο χάσαμε τον Ρόμπιν και κάπου πιο κεί ο Νίκος στην πρίζα! Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους αυτούς που συχνά πυκνά δηλώνουν, διαδηλώνουν ακόμα και καταλήψεις κάνουν για την Α.Ε.Κ. και που στην Έδεσσα νιώσαμε τόσο... λίγοι χωρίς την παρουσία τους. Ένα τεράστιο μπράβο στα παιδιά της Θύρας 21 που φρόντισαν να βρούνε τον τρόπο να φτάσουν και αυτά στην Έδεσσα και να γίνουμε λίγο περισσότεροι. Οι υπόλοιποι καλο βράδυ!
Άλλα το έγραψα και την προηγούμενη εβδομάδα, η μεγάλη μάζα του κόσμου αλλά και οι κατά διάθεση και υπο προϋποθέσεις οπαδοί πονάνε την Α.Ε.Κ. μόνο όπου υπάρχει προβολή, όπου μπορεί να γίνει κάνα παρτάκι.
Γυρνώντας στο 2004 είχα την εντύπωση πως και ο υπόλοιπος κόσμος θα ερχόταν πιο κοντά στην ORIGINAL λογική του οπαδού, δυστυχώς γελάστηκα, όχι μόνο δεν ήρθε πιο κοντά αλλά παραλίγο να αλλάξει ολοκληρωτικά το DNA του ΑΕΚτζή οπαδού. Ενός οπαδού που ξαφνικά μέσα στην παραζάλη της “αλλαγής” έγινε ...πελάτης! Τελικά μείναμε στα θα!
Ευτυχώς για την Α.Ε.Κ. που το επιχειρηματικό μοντέλο του 2004 σε διασκευή ...Φοίβου μιξ δεν έπιασε, δυστυχώς χάσαμε μια τεράστια ευκαιρία για να κάνουμε την υπέρβαση σε όλα τα επίπεδα αλλά λογαριάζαμε χωρίς τον ... άνθρωπο μας, που μας ήρθε με τεχνοκρατικό μυαλό(δεν είναι απόλυτα κακό αυτό) αλλά ένα μυαλό που αποδείχτηκε ότι είχε άλλα υπόψιν του και φυσικά ατελείωτο εγωισμό.
Διάβαζα αυτές τις μέρες το παραμύθι της Λαϊκής βάσης έτοιμο και πάλι να θεριεύσει, μέχρι και τον Κιάο θυμήθηκε ο συμπαθής Χήνας, πρόεδρος μιας αλλοπρόσαλλης παρέας ατόμων ενός καφέ της χαράς. Όσο θυμάμαι ότι είμαι και ιδρυτικό μέλος τόσο πιο πολύ γελάω...
Αυτά με τις εταιρείες λαϊκής βάσης απλά ξεφούσκωσαν, έτσι όπως ξεφούσκωσαν και τα παραμύθια του 2004. Για να υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να στηριχθεί και πάλι θέλει τουλάχιστον νέα και άφθαρτα πρόσωπα να μπούμε μπροστά. Δεν λέω κάτι δυσνόητο, με μπαγιάτικη μαγιά ψωμί δεν φουσκώνει.
Είπα ψωμί και θυμήθηκα το ψωμί της ξενιτείας. Τι να κάνει άραγε το αστέρι της ξενιτειάς εκεί στο Σικάγο; Ο Μπάμπης τελικά βρήκε τον Μπόμπ; Ο Μπόμπ τελικά πήρε την μεγάλη απόφαση να ανοίξει την κάνουλα με τα ντόλαρς; Μπόμπ ζούμε φούσκες να μετράμε!
Και επειδή σιγά σιγά θα τελιώσουν και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της Βασίλισσας και επειδή το αύριο φαίνεται το ίδιο χλωμό ας τελειώνουμε με το θέμα του Μηνά από τώρα γιατί άμα καλοκαιριάσει θα πιάσουμε πάλι κάνα καλάμι και βόηθα Θέε μου μετά.
Τελικά που χάθηκε η μαγκιά του βάτραχου ρε παιδιά; Μήπως την βρήκε κανείς; Μήπως μπορεί να μου πει κανείς τι σύστημα παίζει η ομάδα, πόσους αυτοματισμούς πιάνει σε κάθε αγώνα; Έχει λέει και την αποδοχή του κόσμου! Από πότε αλήθεια η ΑΝΟΧΗ έγινε αποδοχή; Να δούμε πόσα ακόμα φίδια και ρεπορτάζ μαγκιάς και ...ποδοβόλεϊ θα διαβάσουμε μεχρι το καλοκαίρι.
Στην Α.Ε.Κ. της Καρδιάς όλα δείχνουν ότι θα παραμείνουμε στην Α1 και αν οι παίκτες ένιωθαν την φανέλα λίγο από όσο την ένιωθαν και την νιώθουν οι συνάδελφοι τους του χάντμπολ δεν θα είχαμε μπει σε περιπέτειες. Επίσης να μιλούσαν και να μπέρδευαν καταστάσεις λίγο λιγότερο!
Το μυαλό στο χάντμπολ πιστεύει στην υπέρβαση, πιστεύει ότι το ακατόρθωτο μπορεί να γίνει πράξη. Μακάρι να βοηθούσαν και μερικοί ακόμα το τμήμα, βασικά μπορούν ακόμα βοηθήσουν και έτσι εκεί προς τα τελη Μαίου να πανηγυρίζουμε όλοι σαν μικρά παιδιά.
Με τρέλα, ΑΕΚοτρέλα λέμε, μπόλικη κιόλας, το τμήμα της Σάλας ανεβαίνει τα σκαλιά. Πόσο μου αρέσει, πόσο με μαγεύει, πόσο με πορώνει αυτή η αθόρυβη ΑΕΚοκατασταση.
Χρειάστηκε να περάσουν 3 περίπου χρόνια που το όνειρο του 1985, όταν η Μαμά ORIGINAL αποκτούσε το πρώτο της παιδί φάνηκε να σβήνει, το όνειρο αυτό λοιπόν δεν έσβησε αλλά ξαναπαίρνει σάρκα και οστά και έτσι η Σημαία της Α.Ε.Κ. η Καρδιά της ORIGINAL θα συνεχίσει να κυματίζει και να κτυπά στην αγαπημένη μου γειτονιά.
Δήμητρας για χρόνια πολλά, κολλημένοι στον ίδιο δρόμο, σε διαφορετικούς αριθμούς, μετά η Σκοπέλου και η κατηφόρα, η αποαεκοποίηση και η απομάκρυνση από την Οικογένεια. Τώρα πλέον κάπου κοντά στο πατρικό μου σπίτι, στην γειτονιά μου και αν ο δρόμος είναι ανηφορικός θα τον ανέβουμε, άλλωστε 3 χρόνια ορφάνιας κάθε μέρα ανεβαίναμε το δικό μας Γολγοθά όλοι Εμείς που το πονούσαμε και το πονάμε το κλάμπ μέσα από την Αθεράπευτη τρέλα μας, υποφέραμε, σταυρωθήκαμε και πλέον έφτασε η ώρα της Ανάστασης.
Στο μυαλό μου δεν γίνεται να μην έρχεται πάλι ο Κώστας ο Τσινίτας, ποτέ δεν έφυγε, άλλωστε ο Αδερφός μου, μας, ποτέ δεν έφυγε από κοντά μου, μας, και φροντίζει πάντα να μας κάνει παρέα στα δύσκολα μονοπάτια γεμάτα Α.Ε.Κ. γεμάτα με Γνήσια Ιδανικά και Αξίες.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά ένας αδερφός μας, ίσως το καλύτερο παιδί του Κορυδαλλού, δίνει μεγάλη μάχηστο Θριάσειοκαι χρειάζεται τις προσευχές και το αίμα μας. Στο όνομα Μαζαράκης Δημήτριος σε οποιοδήποτε νοσοκομείο βοηθάμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ το παλικάρι μας. Και μην ξεχνάτε και τις προσευχές, τις έχει και αυτές μεγάλη ανάγκη.
Κυκλοφορούμε και στο διαδίκτυο στο http://skepastiskagkela.blogspot.com
Έχουμε ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η ΑΕΚ που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.
Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας... Τυχεροί όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε από κοντά τον Κώστα τον Τσινίτα, εύχομαι αυτοί που μπήκαν τώρα μπροστά, στο μονοπάτι που έστρωσε ο Κώστας αλλά και όλη η παρέα του 1985, να καταφέρουν να το συνεχίσουν για πάρα μα πάρα πολλά χρόνια ακόμη...Αθεράπευτα Ερωτευμένοι με την Μαγεία σου
paRa-NOID
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου