Για ένα πράγμα νιώθω ότι ο Ντέμης κυρίως έκανε τεράστιο έγκλημα. Που εγκλωβίστηκε στις χλίδες και τα κέρδη της ΟΔΔΥ-σειας και δεν άφησε το θέμα της Νέας Φιλαδέλφειας να κάνει τα απαραίτητα βήματα ώστε κάποια μέρα να δούμε και πάλι εκεί το Σπίτι μας. Τυφλώθηκε από τα στρας και τα στολίδια, ήταν και το καλάμι περίεργο και έτσι για 6 χρόνια μείναμε ...στο ΟΑΚΑ! Τουλάχιστον πάλι καλά που δεν ξαναγυρίσαμε στην Ριζούπολη! Τουλάχιστον όχι ακόμα!!
6 ολόκληρα χρόνια μείναμε πίσω. Δεν λέω πουθενά ότι αύριο κιόλας θα χτιστεί Γήπεδο στην Νέα Φιλαδέλφεια, αντιθέτως γνωρίζω όλες τις δυσκολίες και κυρίως αυτή που λέγεται οικονομικό και σε μια τέτοια εποχή που ζούμε όπου τα λουριά έχουν σφίξει τουλάχιστον για τους περισσότερους, μια τέτοια κίνηση μάλλον θα θεωρούταν ριψοκίνδυνη επιχειρηματικά.
Και ενώ όμως όλα δείχνουν αρνητικά η σημερινή Διοίκηση της Μάνας Α.Ε.Κ. του Αθλητικού Συλλόγου Α.Ε.Κ όπως είναι το ορθόν να λέγεται κάνει ότι μπορεί ώστε να μαζέψει τα κομμάτια που γρέμισε ο τρις καταραμένος Γρανίτσας και θέλησε να σβήσει από τον χάρτη ένας άνθρωπος που στην κυριολεξία ανδρώθηκε και αποθεώθηκε στην Νέα Φιλαδέλφεια.
Η επόμενη κίνηση που ήταν να βρεθούμε με τον Δήμαρχο της ΝΦ έγινε και μάλιστα σε καλό και ελπιδοφόρο κλίμα. Βασικά δεν βάζω το χέρι μου να ορκιστώ ότι ο Δήμος έχει καλές προθέσεις, ίσως περισσότερο να επηρρεάζουν οι επικείμενες εκλογές και η όποια ανασφάλεια επανεκλογής τώρα που συγχωνεύτηκε η Νέα Φιλαδέφεια με την Νέα Χαλκηδόνα αλλά και έτσι να είναι έχουμε υποχρέωση να το εκμεταλευτούμε.
Το ελπιδοφόρο της όλης φάσης είναι ότι ο ...μπροστινός, ο εν δυνάμει, αυτός που θα πουλήσει τον Σκόκο ακόμα και στο βάζελο, έτσι για να κάνουμε ένα συλλαλητήριο ή τέλοσπάντων ο σημερινός πρόεδρος της ΠΑΕ δείχνει έντονο ενδιαφέρον για το πόσο μακριά μπορεί να πάει αυτή υπόθεση, κάτι που για μένα υποδηλώνει ότι ο Παππάς το σκέφτεται, το μελετάει, το μετράει εάν προτιμάτε. Έχω φάει κόλλημα με τον Παππά και ότι κάτι μπορεί να γίνει με δαύτον. Δεν περιμένω να το δει συναισθηματικά, ας το δει και επιχειρηματικά και ας κονομήσει κιόλας. Εκείνο που προέχει είναι να βρούμε το Σπίτι μας και όσο γίνεται πιο γρήγορα να φύγουμε από το ΟΑΚΑ.
Ο νόοστος για την Νέα Φιλαδέλφεια και το Σπίτι μας γιγαντώνεται καθημερινά. Από το Σπίτι μας μπορούμε και πάλι να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε, να αρχίσουμε να ελπίζουμε, να ξεφύγουμε από την μιζέρεια.
Εάν κάποιος έχει να μου προτείνει εναλλακιτκή πρόταση κάποιου που μπορεί να ...βάλει πλάτη και στο γηπεδικό θέμα ας κάνει ένα βήμα εμπρός γιατί το δικό μου “μάτι κυάλι” που φτάνει μέχρι και τα βράχια της Πειραϊκης δεν βλέπει κανέναν.
Την ίδια πάντως ώρα που τα βήματα θα γίνονται ένα ένα για να φτάσουμε μέχρι να το κτίσουμε, συνεχώς θα βρίσκονται ένα σωρό αρνητές που την μια θα τους χαλάει που θα είναι 30 χιλιάδων, την άλλη που δεν θα έχει πάρκινγκ και φυσικά υπάρχουν και αυτοί που ούτε στον χειρότερο τους εφιάλτη δεν ήθελαν να δουν ότι επι των ημερών του ΧΧ θα γίνει Γήπεδο! Περαστικά σε όλα τα είδη και σε όλες τις ...κότες!
Η συγκίνηση και τα συναισθήματα για την Τετάρτη που έρχεται είναι πολλά. Πρώτον γουστάρω να τσακίσουμε τον γαύρο, έστω και σε αυτά του τα χάλια. Δεύτερον και αρκετα σημαντικό για την επόμενη χρονιά είναι να μας αποχαιρετήσει μια και για πάντα ο βάτραχος. Η ώρα της συνταξιοδότησης έφτασε και αν έχει κάτι να δώσει ας φροντίσει η ομάδα που τόσο αποτυχημένα κοουτσάρει 18 μήνες τώρα να νικήσει την ομάδα του κακού, την ομάδα αυτή για την οποία πουλήθηκε και πούλησε τα όνειρα χιλιάδων Ενωσιτών το 1996.
Το τι θα γίνει την Τετάρτη δεν πρέπει να είναι η αφετηρία μιας ακόμη διένεξης και διαίρεσης του κόσμου της Α.Ε.Κ. για ένα πρόσωπο, ενός προσώπου που δεν έχει να προσφέρει τίποτα πλέον και αποδεδειγμένα στην Α.Ε.Κ. Η Οικογένεια έδω και τόσους μήνες έχει βάλει στην άκρη τον “εγωισμό” της, έχει ανεχτεί τον σύχγρονο βιαστή της ιστορίας της Α.Ε.Κ. και φρόντισε με τον καλύτερο τρόπο να μην κατρακυλήσει η Α.Ε.Κ. και ο κόσμος της στις τραγελαφικές και πολλές φορές πέρα από την λογική ακρότητες της πρώτης επιστροφής μετά την προδοσία. Και στην συμμετοχή αυτών των παραλογισμών δεν βγάζω ούτε τον εαυτό μου απέξω.
Εάν έχει κάτι να προσφέρει ακόμα στην Α.Ε.Κ. που λέει ότι τόσο πολύ αγαπάει, με εξαίρεση το 1996, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς(αλήθεια πόσα χρόνια έχω να γράψω αυτό το όνομα ας το θεωρήσετε ως το όσο γίνεται ...τιμητικό αντίο!) είναι να φροντίσει αυτός ο κύριος να φύγει από την Α.Ε.Κ. με μια μεγάλη νίκη εναντίον του γαύρου.
Ο αγωνιστικός απολογισμός του, απογοητευτικός εώς τραγικός. Η διαδρομή του τους τελευταίους 18 μήνες μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ, άλλωστε από τον Οκτώβριο για πρώτη φορά όσο θυμάμαι να παρακολουθώ την Α.Ε.Κ. η ομάδα ήταν εκτός από ΟΛΟΥΣ τους στόχους της τόσο νωρίς.
Τώρα όσων αφορά του διάφορους υπερασπιστές και βατραχολάγνους, τα στημένα ντου σε αποδυτήρια, τα διφορρούμενα συλλαλητήρια την μία για να σώσουν τον Σκόκο και την άλλη για να του τραβήξουν το αυτί για τα νυχτοπερπατήματα τουλάχιστον ως παρωδία θα μπορούσα να τα χαρακτηρίσω.
Και εκείνο που με έχει στεναχωρήσει πολύ είναι η στάση του Δημητριάδη, του κάποτε Μπίλαρου τουλάχιστον απογοητευτική και αποκαρδιωτική μπορώ να την χαρακτηρίσω. Ούτε στο ύψος ενός υπαλλήλου της ΠΑΕ δεν μπόρεσε να σταθεί.
Στην Βασίλισσα περιμένουμε τον Μπομπ. Ας κάνω λίγες μέρες υπομονή με την ελπίδα να δικαιωθούν όλοι αυτοί που τόσους μήνες μας σοτάρουν ασύστολα και όχι το δικό μου το ξεροκέφαλο και επιτέλους ο Μπομπ θα ...αναλάβει την Βασίλισσα, να την σώσει από τον γρεμό στον οποίο ήδη έχει αρχίσει να κατρακυλάει.
Η 29η Μαίου πλησιάζει, μέρα της Άλωσης και αν έχουμε να αποδείξουμε και εμείς και τα “ξαδέρφια” σαν οπαδοί κάτι στο φάιναλ φορ του χάντμπολ ας φροντίσουμε να κρατήσουμε ένα λεπτό σιγής για όλους εκείνους που την αποφράδα μέρα έμειναν και τελικά θυσιάστηκαν στα τείχη για να κρατήσουν την Πόλη ελεύθερη και ζωντανή.
Αυτό να δω και τι στον κόσμο, αλλά τι τα λέω τώρα, στην χώρα του μπάχαλου και του χάους όπου η ιστορία για κάποιους δεν αποτελεί παρά μια...γραφικότητα. Ε και μετά είναι και το άλλο πως να γίνει να συμπραξουμε έστω και ένα λεπτό με ...εχθρούς. Την ίδια ώρα όμως όλοι το παίζουμε υπερασπιστές των διακιωμάτων των οπαδών.
Συγνώμη ρε Νίκο που σε στεναχώρησα την Παρασκευή το βραδάκι εκεί στο Δωματιάκι, οι φίλοι βλέπεις είναι και για να στεναχωρουν και όχι μόνο να σου λένε αυτά που θες και αυτά που δεν πονάνε, αλλά όταν θέλουμε κάτι αυτο εξαρτάται απο την συνέχεια και την συνέπεια και όχι απο εκρήξεις φωτοβολίδων και τις περιστασιακές εμφανίσεις και δεν μιλάω για σένα μονο.
Καταλαβαίνω τον λόγο να βρεθούμε στην Μασσαλία και γουστάρω πολύ, αλλά στην Γερμανία τι ανάγκη έχουν να πάνε μερικοί με την σημαία της Οικογένειας φαντάζομαι;!!! Να υποθέσω λοιπόν ότι και ο Αετός της Ρώμης πρέπει να συναντηθεί με τον δικό μας, έτσι για να επανέρθει η ισσοροπία αφού στην τελική έτσι όπως πάει το πράμα πιο πολύ μας ενδιαφέρουν οι όποιοι άλλοι... σύντροφοι οπαδοί αντιστασιακοί, μαχιμοι και δεν συμμαζεύεται, παρά η ίδια η Α.Ε.Κ.
Η ...ιδεολογία της Οικογένειας βρίσκεται μέσα στο Δωματιάκι και δεν γίνεται μέσα σε αυτό να μην υπάρχει ένας από το πρώτο κλάμπ της Μαμάς σε μόνιμη βάση. Κατά τα άλλα όποιος πλέον ανεβαίνει την ανηφόρα πρέπει να το νιώθει κιόλας. Καλή δύναμη Αθεράπευτα αδέρφια μου...
Κυκλοφορούμε και στο διαδίκτυο στο http://skepastiskagkela.blogspot.com
Έχουμε ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η ΑΕΚ που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.
Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας... Η δυνάμωση, η συνέχεια, η εξέλιξη της Οικογένειας δεν έρχεται με τον να κρυβόμαστε πίσω από τον Αρχηγό στα δύσκολα αλλά στο να είμαστε δίπλα του και να μην φοβόμαστε να δείξουμε το προσωπάκι μας και πέρα από τα στενά όρια της Οικογένειας.
paRa-NOID
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου