Ντρέπομαι για όσα έγιναν την Τετάρτη. Ντρέπομαι για την κατάντια μας σαν κόσμος. Είχα την ελπίδα ότι μπορούσαμε να σταθούμε ασπίδα στην Βασίλισσα και να την έχουμε δίπλα μας και όχι απόμακρα και ψυχρά όπως σε Γαλάτσι και ΟΑΚΑ. Δυστυχώς οι ηλίθιοι, για να μην τους χαρακτηρίσω τίποτα άλλο πιο βαρύ, φάνηκαν πιο συνεπής στην ηλιθιότητα τους, παρά οι υπόλοιποι που είτε χαζογελούσαμε είτε προτιμήσαμε την απάθεια σαν να βλέπουμε τα επεισόδια του Δεκεμβρίου από το χαζοκούτι.
Όποιος σταθεί στο τι έγινε «ποσοτικά» με τα μπουκάλια σε σύγκριση με το τι γίνεται σε άλλα γήπεδα και άλλες ομάδες απλά ψάχνει για δικαιολογίες και από αυτές έχουμε χορτάσει για να μην πω έχουμε μπουχτίσει.
Ήλπιζα ότι με οδηγό το 2004 στο ΟΑΚΑ θα επαναλαμβάναμε κάτι αντίστοιχο και τώρα ώστε και εξεδριακά να έχουμε θέμα αλλά και σαν συμπεριφορά να μην φτάνουμε στην γελοιότητα όπως προχτές όπου χωρίς καν αντίπαλο στην εξέδρα σκοτώνουμε την Βασίλισσα μόνοι μας.
Δυστυχώς όμως η ηλιθιότητα νίκησε κατά κράτος με αποκορύφωμα τον …αυτοκράτορα που έκατσε στον θρόνο της μπάσκέτας κάνοντας το δικό του κομμάτι του εγωισμού και της ηλιθιότητας και κάποιου ακόμα που νόμισε ότι ο φωτισμός ήταν ελλιπής και άναψε το καπνογόνο!
Αλλά έτσι είναι, στην μανία να συνουσιάσουμε τους γαύρους και τους …οικοδόμους της 7 που όμως βρισκόταν χιλιόμετρα μακριά από το Σπόρτινγκ τσιμπήσαμε το τυράκι που δεν μας πέταξε αυτή την φορά ο Καλαμπόκης, αλλά ένας άλλος που είχε φάει ψωμί από εμάς, ο Μπουρούσης, λίγο ακόμα μας πέταξε και ο Παπαλουκάς και πάει λέγοντας.
Τελικά αυτό ήταν η μαγκιά! Να καταφέρουμε ότι παρακαλούσαν να πάθουμε γαύροι, σκουλίκια, μπαογκτζήδες και βαζέλες. Μιλάμε για τέτοια προσφορά ούτε ο Κωτσόβολος δεν κάνει! Ναι αλλά βγάλαμε τα απωθημένα μας, δείξαμε και την μαγκιά μας αφήνοντας την Βασίλισσα μόνη και έρημη μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Ειλικρινά ντρέπομαι που έγινα ένα γρανάζι πίεσης προς τον Μπάμπη τον Καραμανλή και τους υπόλοιπους που μπήκαν πιο μπροστά από όλους τους υπόλοιπους στο θέμα της σωτηρίας της Βασίλισσας ώστε να βρεθούμε στο Σπόρτινγκ. Τους ζητάω και μια μεγάλη συγνώμη, όσο αυτή μπορεί να έχει κάποια σημασία πλέον, γιατί ξέρω την αγωνία τους και τι έχουν χάσει οικονομικά αλλά και ψυχικά όλους αυτούς τους μήνες. Βλέπετε όταν βλέπεις κάτι ρομαντικά ξεχνάς να υπολογίσεις τους ηλίθιους και την πατάς.
Το ξαναλέω δεν με ενδιαφέρει πόσα πετάξαμε και τι πετάνε οι άλλοι, δεν είναι εκεί το θέμα. Όλοι μας ξέραμε ότι μας περιμένουν, όχι με το δάχτυλο στην σκανδάλη αλλά με την σφαίρα ήδη να στριφογυρίζει στην κάνη. Και καταφέραμε να αυτοκτονήσουμε ή καλύτερα να δολοφονήσουμε την Βασίλισσα.
Get Up. Stand Up…and Die! Να το επόμενο πανό! Του χρόνου στο Ελληνικό και μούγκα όλοι! Με την ίδια μούγκα που δεν πήγαμε Λάρισα επειδή κάποιοι αυτοικανοποιήθηκαν στο ποδοσφαιρικό ντέρμπι με το γαύρο. Τελικά ο εχθρός είναι ο γαύρος ή ο κακός εαυτός κάποιων που αγαπάνε τον εαυτούλη τους περισσότερο από την Α.Ε.Κ; Αλλά τι να περιμένεις από το κόσμο όταν σε ένα γήπεδο σαν το Σπόρτινγκ δεν είμαστε ικανοί να διαθέσουμε πάνω από 800 διαρκείας την στιγμή που η Βασίλισσα δεν είχε στον ήλιο μοίρα.
Όποιος ψάχνει για λύσεις αυτές δεν υπάρχουν ούτε στο θα καταλάβουν τα παιδιά άμα τους εξηγήσουμε, ούτε όμως και στην ρουφιανολύση που επέλεξε ο Νικολαίδης και που τελικά φρόντισε αντί να εξαφανίσει τον κάθε μπαχαλάκια να του δώσει τροφή να συντηρείται.
Η Μόνη λύση ακούει στο όνομα του Σεβασμού και όταν αυτός δεν έρχεται με τον λόγο έρχεται με τον άλλο τρόπο, πιο δραστικό και …Οικογενειακό! Όποιος δεν σέβεται ας φοβάται. Παλιά έτσι τελειώναμε το θέμα και είμαι φαν των παραδόσεων. Ας φροντίσει λοιπόν η νέα φουρνιά, αν και δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ αυτή την φράση, της Οικογένειας να διαλέξει τι επιζητεί και αλίμονο εάν περιμένουμε από τον Αρχηγό και τον όποιο μεγαλύτερο να έρθει να γίνει ο «κακός» της υπόθεσης.
Αδιαφορώ εάν κάποιοι την δούνε στραβά με τις απόψεις μου, δεν γράφω για να τους ευχαριστήσω αλλά γράφω γιατί βλέπω την Α.Ε.Κ. να πληγώνεται συστηματικά, όχι μόνο από τους κάθε λογής χαρτογιακάδες που γίνονται πρόεδροι, ενίοτε και πρώην ποδοσφαιριστές, όχι μόνο από τον βάτραχο που έχει στον πάγκο αλλά και από την αδιαφορία των πολλών να αφήνει σε κάποιους λίγους την εντύπωση ότι η Α.Ε.Κ. προσφέρεται σαν τοπίο εκτόνωσης της μαλάκυνσης που επικρατεί σε κάποιο σημείο του κεφαλιού τους.
Με τι Καρδιά αλήθεια να αγωνιστείς και για Γήπεδο στην Νέα Φιλαδέλφεια εάν δεν μπορείς να σεβαστείς και να προστατέψεις την Α.Ε.Κ., όχι στο ποδόσφαιρο που και καλά ανήκει σε μια εταιρεία σε ένα μέτοχο, αλλά στο Μπάσκετ που μπήκες μπροστά και στα Τμήματα της Μάνας που το τράβηξες ακόμα παραπέρα το θέμα.
Έχω την εντύπωση ότι οι περισσότεροι που φωνάζουν για Γήπεδο στην Νέα Φιλαδέλφεια το κάνουν ή το έκαναν μόνο ως αντίδραση στον Νικολαίδη, κάτι άλλωστε που μου το είχε πει και ο ίδιος σε μια συνάντηση μας κάποτε και του έδωσα το δίκιο του.
Άλλωστε και παλιότερα στο πάλαι ποτέ «Νίκος Γκούμας», Στάδιο Α.Ε.Κ το ορθό, και ας ήταν η προσφορά του Γκούμα τεράστια, πόσες φορές κάποιοι δεν προκαλούσαν φθορές στο ίδιο μας το Σπίτι;
Τελοσπάντων έχουμε χρέος να κρατήσουμε το θέμα του Ιερού Χώρου αλλά και του Γηπέδου, Γηπέδων όσο γίνεται πιο ψηλά. Να βάλουμε για τα καλά στο παιχνίδι την ΠΑΕ, να βάλουμε και τα τον Σουφλιά και τον Ιωαννίδη, να βάλουμε και τον Δήμο. Εδώ μέχρι και ο Βγόντζας μύρισε ….ψωμί και άνοιξε την πόρτα!
Το εργοστάσιο της «Μπριττάνια» και όχι μπριτάνικα όπως είχα γράψει την προηγούμενη Κυριακή είναι εκεί και μας περιμένει και αυτό. Η τράπεζα Πειραιώς θα ήθελε ένα σπρώξιμο να ξυπνήσει μπας και μυρίσει το ψητό.
Βέβαια υπάρχουν και κάποιες ακόμα ιδιοκτησίες που είτε ανήκουν στον Δήμο!!! είτε σε κάτι θρησκόληπτους! Αλλά που δεν νομίζω ότι εάν τα βάλουμε όλα κάτω με άνεση διπλασιάζουμε τα 26 στρέμματα του Ιερού Χώρου.
Είναι ειρωνεία κάποιοι να μαζεύουν 21, 21 ευρώ για να βοηθούν οικονομικά τα διάφορα τμήματα της Α.Ε.Κ. και την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι να φροντίζουν να τρώμε πρόστιμα με το τσουβάλι!
Έχουμε ηθική υποχρέωση την μαγεία και την μαγιά της Σκεπαστής να την δίνουμε σε όλους αυτούς που δεν θα την γνωρίσουν ποτέ. Το επιβάλλει η ΑΕΚ που μεγάλωσε και χτυπάει πάντα ORIGINAL στην Καρδιά μας.
Καλημέρα Αδέρφια. Της Σκεπαστής τα Κάγκελα είναι οδηγός μας…Ευχαριστώ τον Κώστα τον Χάρο, χρόνια πολλά πριν, πάλι σε ένα παιχνίδι με τον γαύρο αλλά στο Μόσχος, που μου έδειξε με τον τρόπο του να αγαπάω την Α.Ε.Κ. περισσότερο από αυτό που κρατούσα στο χέρι και τελικά δεν έφυγε ποτέ μέσα!
paRa-NOID
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου